Living with One Direction

De vreemde

Anouk's pov:

Ik open mijn ogen en het eerste dat ik hoor is de bel, zucht, nu heb ik ook nog hoofdpijn, aargh,

snel loop ik naar de badkamer en pak een asprientje, bah ik haat die dingen, ik spoel hem snel weg en ga weer in bed liggen.

Mijn vader is nog steeds niet terug van beneden, Nou ja die komt zo wel.

Toen ik half wakker/sliep hoorde ik mijn vader mijn naam roepen. Met een zucht kwam ik uit bed.

''Nou, nu nog mijn sloffen vinden, waar zijn mijn sloffen nou?'' zucht, ik moet echt eens goed opruimen hier, het is een bende.

Ik pakte de kleren van de grond en eindelijk vond ik mijn sloffen. ''yes'' schreeuwde ik, o ja stil doen.

Ik pakte ze snel op en stapte erin. Zucht, ''ik ben nog zoooo moe'' :( mompelde ik in mezelf.

Half slapend liep/viel ik van de trap af. Om bij ons bij de deur te komen moet je door de keuken en natuurlijk

de o, zo domme ik viel (natuurlijk), nou ja ik had toch al dorst dan maar even wat te drinken pakken.

Ik was net aan het inschenken toen mijn vader weer riep: ''Anou-ouk'' ''JAAHAAA ik koooom'' fijn hij werd ongeduldig.

Snel gooide ik het drinken naar achter en liep naar de deur. ''daar ben je'' '' ja maar waarom moest ik nou zo snel komen?'' vroeg ik.

'' Jij bent toch een Directioner?'' '' Uuhm, ja waarom?'' ''Nou, deze jongen hier aan de deur beweert dat hij Louis ofzo uit die ene band is.

......................................................................................................................................

Dit is hoofdstuk 1, het is nog saai maar ik beloof dat het volgende hoofdstuk langer is.

xxx