Havadan sudan konuşuyorduk ki Rose :
"Ailen hala yaşıyor mu?"diye sordu.
Kafamı olumsuz şekilde salladım ve:
"Hayır, ben çok küçükken öldüler."dedim.
"Peki ya kiminle yaşıyorsun?"dedi.
"Büyükannemle yaşıyorum."dedim.
Rose 'a:
"Senin ailen yaşıyor mu?"diye sordum.
"Hayır, ben de senin gibi büyükannemle yaşıyordum,fakat üç yıl önce büyükannemin ölmesi ile bu okula geldim."dedi.
Yarasını deşmek istemezdim.Bir anda morali bozuldu.Yüzü asılmıştı.
"Rose seni üzmek istemedim,özür dilerim."dedim.
"Sorun değil,bir anda anılarım canlandı.Boşver şimdi, Sen melez olduğunu duyunca neden garipsedin?"diye sordu.
"Garipsedim çünkü dünya
üzerindeki son melez annemdi ve melez olsam büyükannem söylerdi,fakat söylemedi.hem ben hiç vampir özelliği göstermedim .Ben kurtadam olarak büyüdüm."
"Ee o parlak sarı gözleri öğretmene soracak mısın?"dedi.
"Bilmiyorum,ama şu anda olanları takmamaya çalışıyorum."dedim.
"Yarın bizim sınıfta görüşürüz o zaman."dedi.
"Görüşürüz ."dedim.
Yüzünde tatlı bir gülümseme oluştu ve gitti.
Ben de olanları düşünmemeye çalıştım.Sıkıntıdan patlıyordum.Kulaklıkları takıp şarkı dinlemeye başladım.
Ne zaman uyuduğumun farkında bile değildim.Hemen üzerimi değiştirip koşarak yurtyan çıkıp okula doğru yöneldim. Koşarken biri ayağıma çelme taktı ve yere düştüm.
Herkes başıma toplanmıştı.Bana çelme takan kız bana küçümseyen gözlerle bakıyordu.
Herkes:
"Kavga , kavga "diye bağırmaya başladı.
