Kim Jong In Is My Tutor

Chapter Thirty-Five

xxx Chapter Thirty-Five xxx

*Mhyrryl's POV*

Nanatili ako sa pwesto ko ng tatlong oras.

Aish.

This is killing me--

"*Riiiiiiinnng..*"

Kinuha ko ang Cellphone ko sa kama at tinignan ang dialer.

"Si Mommy?"

I asked myself.

< A/N: Ay hindi. >

=__________=

Epal na author. Hmp!!

Pero teka nga, bakit tumatawag si Mummy?

Ano'ng kelangan nya?

< A/N: Try mo kayang sagutin para malaman mo, diba? Hindi yung nag-aala-Madam Auring ka dyan at nanghuhula!! >

Somebody please, paki-scothtape nga ang bibig ng author!! Epal masyado eh!!

< A/N: Sige, try mo. Ipapatapon kita sa Jupiter!! >

Joke lang LeeCandyholic!! Highblood ka naman masyado eh! xD.

=________=

Iti-nap ko ang 'answer' button.

"Yoboseyo? Eomma? Bakit po kayo napatawag? May nakalimutan po ba kayo?"

I asked.

["Hija.."]

["Mianhae.. Jeongmal mianhae, ttal."]

< A/N: Translation: Sorry.. I'm really sorry, daughter. >

I was stiffened when I heard Mom saying that.

Oh Cheesecake!!

"Eomma? Waeyo? What's happening? Did you and Dad divorced already? Tell me!! Tell me, Eomma~!!"

["Ya! It's not like that~!!"]

"Then.. ano po ang dahilan? Why are you apologizing?"

Kinagat ko ang kuko ko out of nervousness.

["Because.. uh.. All this time pala, without our knowledge, nasasaktan ka namin ng Daddy mo. Sorry for that, Mhyrryl. Sorry."]

O-kay.

Hanudaw?

"Mom.. I don't understand!"

I said. Naguguluhan talaga ako.

["Look, Hija. I just realized that your Dad and I were very busy for the past 15 years. Naging workaholic kami. All we just want was to give you a good future. Pero sumobra yata kami sa trabaho. And I am so sorry, Mhyrryl. Naging selfish kami ng Daddy mo. Hindi namin napansin na kailangan mo pala kami. Na kailangan mo pala ng gabay namin, not just money and the such. Sana.. mapatawad mo kami, Hija.."]

My tears fell.

I was indeed speechless.

Omyfeels..

TT^TT

"M-Mom.."

Sambit ko bago ako tuluyang napaiyak.

"15 years, Mom. Labing-limang taon akong nangungulila sa oras nyo. Labing-limang taon akong uhaw sa pagmamahal ninyo ni Daddy. Labing-limang taon akong nabuhay sa inggit. Labing-limang taon rin akong nagdusa. Oo, nagtatampo ako. Oo, naiinis ako. Oo, nayayamot ako. Oo, nagseselos ako. Pero.. Hindi, hindi ko kayang magalit sa inyo!"