GAMES (Düzenleniyor)

Hissetmek

Yatağıma gömülüp yorganı ürkekçe üstüme çektim. Nasıl biri acaba, beni nerden tanıyor ve neden takipte. Evet bunları çok merak ediyorum ama kötü düşünmemeliyim. Kendimi uykunun mucizevi kollarına teslim ettim, daha fazla düşünmem birşey değiştirmez nede olsa...
   
Birden gelen kırılma sesleriyle gözlerimi aniden açtım. Gözümü bi cama bi saate  çevirdim saat daha 02.50'yi gösteriyordu. Bu ses' te neyin nesi.? Bi hışımla odamın kapısına geldim elime aldığım biber gazıyla-evet yanımda sürekli taşırım- merdivenin başına sessizce gelip alt kata göz attım. Görünürde birşey yoktu yavaşça inerken konuşma sesleri işittim "Bir daha bu evin sokağında dahi olsa görmicem lan seni. Anladın mı?"diye sessizce kükredi biri. Salon'un büyük kapısından içeriyi gözetlediğimde yerimde kaskatı kesildim. Kar maskeli birini dövüyordu. O buradaydı Yani bu benim tahminim. Arkası dönüktü "Gamze korkma hemen yarın güvenliğinizi gelmesi için ara" yüzüme hiç bakmıyordu. "Kimsin sen neden peşimdesin"cvp gelmeyince devam ettim "Beni koruyorsun sağol ama en çokta sen korkutuyorsun nolur cevap ver" dedim. Minik bir hıçkırık firar etti boğazından, ağlıyordu.. Yerde kanlar içinde yatan adamı kolundan çekerek dışarıya doğru sürüklemeye başladı. Önümden geçerken bile yüzüme bakmadı tam geçip gidecekken koluna dokundum. Duraksadı. Bir an birşey söyleyecekmiş gibi oldu ama sonrasında devam etti yoluna. Hiç birşey olmamış gibi gitmişti. Kortuğum için uyuyamazdım atıştırmalık birşeyler alıp televizyon başına geçtim seçtiğim filmin başında dayanamamış uyuya kalmışım zaten. Sabah uyanıp rutin işlerimi hallettim.  Okul formamı üstüme geçirip çantamı ve telefonumu alarak evden çıktım. Her ne kadar ehliyetim olmasada bu okula arabamla gitmeme engel olamaz tabii.
Okula girdiğim an gözüm her zaman oturduğumuz çardağa kaydı evet bizimkiler oradaydı. Bizimkilerden kastım bu okula en sevdiğim kişiler olan Yağmur Azra Eren ve Burak. Özel Bilkent Koleji'nin en özel öğrencileri.Arabamı park edip hızla yanlarına ilerledim. Beni gören Burak "Ooo gamzeli yarim gelmiş" dedi. Evvveett ilk esprisiyle beynimi yine şutlamayı başardı "Off Gamzesi olmayan bi gamze Burak bırak artık şu espri sandığın şeyi" dediğimde herkes gülmeye başladı. Eren "aranızda tek gamzeli olan benim" diye ortaya atladığında kızlar beni ortalarına çekip "Bizimde gamzemiz var" diye tıslamıştı. Biraz daha burda takıldıktan sonra çalan zille beraber sınıflarımıza ayrıldık. Ben ve Eren 12-B sınıfındaydık diğerleri 12-G sınıfındaydı okulun en vukuatlı sınıfı. Ilk ders Geometriydi tabiki umrumda değil. Bizim peşimize hemen hoca girdi. Eren"Ben uyuyorum zil çalınca kaldırırsın" dedi. Tabi beni kaldıran olursa. "Ya Koala gibi uyuyonuz uyanın be artık" evet şuan başımıza asker gibi dikilmiş bizi uyandıran adı arkadaş olan 3adet insancık var ah ne tatlı değilmi sizcede. Son çare kalkıp peşlerine takıldık. Kantine indik Eren ve Burak atıştırmalık almak için sıraya girerken bizde en köşedeki masamıza geçtik kafamı cama çevirdiğimde biri şimşek hızıyla koşarak ayrıldı. Hissediyorum o buradaydı peki bizimkilere onu anlatmalımıyım yoksa anlatmamalımı. Onu hiç görmeden kaybetmek istemezdim bizimkilere söylersem beni korurlar bunu istemem. Söylemeyerek başıma dert açmaktanda korkuyorum.
Göster artık kendini Birisi..

*2 Bölümde tamamlandı kursum sebebiyle hafta içi yazamam ama hafta sonları telafi edeceğim . Desteklerinizi beklerim, eğer karakter için bi fikriniz varsa yoruma yapabilirsiniz bnm bi fikrim yok çünkü. Okurlarıma Sevgilerle. . .