City of War: SAVE ME

Chapter 3

Nagising si Mabel sa sinag ng araw na nanggagaling sa bintana. Inilibot nito ang tingin sa paligid nang mapansin nitong wala ang binatang Lieutenant.

"Where is he?" Tanong niya sa sarili. Dahan-dahan siyang bumangon at palinga-linga itong sumilip sa bintana. 

Agad naman na nanlaki ang kanyang mga mata at biglang napatingin sa direksyon ng pintuan. She wanted to go out of the room when she heard footsteps. 

Kinabahan ito ng bahagya at nataranta, balak niyang magtago pero muli itong napatingin sa pintuan at napaatras nang marinig ang boses na kanyang kinakatakutan. She's sure the she heard Victor's voice. Kahit pa hindi klaro sa kanyang pandinig kung sino ang taong nasa labas ay alam niyang si Victor ito. 

Bigla nalang natulala si Mabel nang bumalik ang mga masasakit na ala-ala kasama ang dating nobyo.

Para syang binuhusan ng malamig na tubig, bakit kahit sa sinaunang panahon ay meron ang lalaki? Palapit ng palapit ang mga yapak at unti-unting bumukas ang pinto. 

"You b*tch. You can' t go anywhere.
You think you can escape? No. You're going to hell with me."

She could hear him laugh so hard. She couldn't move, she wanted to hide but she froze for a while, wala itong nagawa kundi mapapikit nalang at maiyak.

"Mabel? Hey!" Tapik ng lieutenant sa balikat ng dalaga. 

He woke up early since he got a lot of things to do. Nakita nitong mahimbing ang tulog ng dalaga kaya di na nya naisipan pang gisingin muna ito, tutal ay alas-sais palang naman ng umaga.

Bago buksan ang pintuan ay sinulyapan niyang muli ito at napangiti, maya-maya pa ay bumalik sa dati ang seryosong mukha ng binata. 

"No, I need to ignore whatever this is." He said to himself. 

Hindi pa ito nakakalayo ng kampo nang makita niya ang grupo ni Viktor na nakatayo at nagmamatyag sa kanila, hindi na ito nag-aksaya ng panahon kaya agad nya itong linapitan. 

"Major General Viktor Belsky, what brings you here?" Buong boses na tanong ni Maxim sa lalaking masama ang tingin sakanya. 

"Lieutenant General Maxim Ivanov, we are looking for a woman who was seen last night in this area." Sabi ni Viktor habang pinagmamasdan nito ang kaharap at ang kampo. Alam niyang may tinatago ang binata at kailangan niyang malaman kung ano ito.

"I see. However, aside from my men, we haven't seen anyone nor any suspicious people." He said confidently. Lumunok ito bago muling tinignan sa mata ang kaharap. Kita naman sa mga mata nang kaharap na nagdududa ito. 

Ofcourse he knew that Viktor isn't convinced by his answer, kaya nga nagpumilit ang General na pumasok sa tinutuluyan ni Maxim. Gulat man ang binata sa asal nito ay pinilit niyang umakto ng normal. Sinundan nya din ito hanggang malaya na ang binatang general na nakatapak sa loob nang kanilang kampo. 

"What do you think you are doing?" Seryosong tanong ng lieutenant habang ang mga kamay nito ay magkahawak sa kanyang likuran. 

"No! What do you think you are doing!" Sigaw na pasagot naman ng isa. "Where are you hiding her? In your room?" Agad itong humakbang papunta sa silid ng Lieutenant. 

Ngunit bago pa makatapak sa loob nang kanyang silid si Viktor ay mabilis na itong nakapagsalita,

 "If I were you, I won't just invade someone's privacy." 

But the other didn't listen, he took a deep breath and took another step, now he was closer to Maxim's room. Liningon ni Viktor ang binata at bumaling nang tingin sa pintuan.