Oh Crap!

Η απόσταση

Το επόμενο πρωί, σηκώθηκε ντύθηκε και έφυγε αθόρυβα χωρίς να με ξυπνήσει. Δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό ή όχι. Ήθελα να το κάνω όμως και το έκανα και δεν το μετανιώνω. Η αλήθεια ήταν ότι αφού ο Λεωνίδας, ο Λιο τέλος πάντων είχε αλλάξει εμφάνιση και χαρακτήρα και ήθελε να με εκμεταλλευτεί (οκ με ήθελε για το 'φαγητό' σιγά την εκμετάλλευση αλλά και πάλι ρε παιδιά μια αξιοπρέπεια την έχουμε!) έκανα ακριβως το ίδιο. Χωρίς φυσικά να το ξέρει... Χωρίς να γνωρίζει οτι αντί να μου την φέρει αυτός του την έφερα εγω.
Έκανα ενα κρύο ντους και έκατσα λίγο να διαβάσω... Ήταν τέλος καλοκαιριού, σε λίγο καιρό ξεκινούσε η εξεταστική και έδινα κάποια μάθημα που χρωστούσα (γιατί είμαι και φοιτητριαρα!). Πώς όμως να διαβάσω με την σκέψη της χθεσινής νύχτας στο μυαλό μου.
Μιλάμε ο τύπος ήταν φοβερός! Ντουρασελ, ακούραστος.
Γιαααα μισοοο ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ONE NIGHT STAND? Ή ΗΤΑΝ Η ΙΔΈΑ ΜΟΥ?
Τηλεφώνησα αμέσως στην Μυρτώ. Θα γελούσε πολύ αν το μάθαινε... Όμως δεν το σήκωσε. Λογικά θα το είχε στο αθόρυβο και δεν θα το άκουσε.
Τις τελευταίες μέρες δεν ήταν καλά τον τελευταίο μήνα​ έκανε 4 παρόμοιες αρπαχτες -χωρις προφυλαξη και ευτυχώς με το ίδιο άτομο και οι 4 φορές-, είχε καθυστέρηση και φοβόταν το χειρότερο. Προσπαθούσα να την καθησυχάσω λέγοντας πως όλα καλά θα πάνε.
Ήθελα να τον δω. Να δω την αντίδραση του. Τι θα πει, τι θα κάνει. Για αυτό ντύθηκα κ έκατσα πίσω από την πόρτα μου
Περίμενα να ακούσω την δική του να ανοίγει. Μπηκε στο ασανσέρ. Γρήγορα έτρεξα να το προλάβω όμως δεν έκανε καμία προσπάθεια να σταματήσει το κλείσιμο της πόρτας. Κατέβηκα λοιπόν γρήγορα τα σκαλιά και τον συνάντησα εκεί. Με κοίταξε χωρίς να μου μιλήσει και προχώρησε κανονικά τον δρόμο του. Σαν να μην με ήξερε. Σαν να με έβλεπε πρώτη φορά. Σαν να μην είχε γίνει ποτέ τίποτα μεταξύ μας και σαν αυτό το βράδυ να ήταν απλά ένα όνειρο. Τσατίστηκα και ανέβηκα ξανά πάνω. Τι παθαίνει γαμωτο; Ποιο είναι το πρόβλημα του; Δηλαδή οκ. Τόσα περάσαμε χθές.... Ένα γεια μπορούσε να πει.
Αυτό ήταν. Τελειώσαμε εμείς οι δύο. Δεν πρόκειται να ξανασχοληθω μαζί του. Κάποτε ήταν τόσο καλός και ευγενικός. Όμως έγινε τόσο άξεστος και κενός! Μακάρι να μην ερχόταν ποτέ εδώ. Μακάρι να μην μου έδεινε ποτέ τα κλειδιά η κυρία Τούλα! Μπράβο Βάλια ωραίο διάβασμα κάνεις. Άντε να δω πως θα περάσω τα μαθήματα. Αλλιωωως πτυχιακι νο. 😭
Το απόγευμα με βρήκε καθισμένη στο γραφείο να διαβάσω για τον Αριστοτέλη και την γαμωθεωρια του λες και δεν μπορούσε να βάλει 2 στρέμματα​ ελιές και να σκάσει έπρεπε να κάθεται, να ξυνεται και να φιλοσοφεί! (Πλάκα κάνω😝)
Η δόνηση από το τηλέφωνο με διέκοψε. Ποιος σκατα να ήταν.
Ααα μήνυμα στο μεσεντζερ. Βάζω τον κωδικό, το ανοίγω και μένω! ΟΜΙΤΖΙ μου έστειλε μήνυμα! Ομιτζι!

Αυτός: Γεια, μπορείς να περάσεις λίγο από το σπίτι μου να τα πούμε;

Εγώ: Δεν ξέρω. Δε γουστάρω να ξεκατινιαστώ.

Αυτός: Λείπει. Έλα όταν μπορέσεις πλιζ

Εγώ: Οκ σ λίγο ομως γτ έχω δουλειά

-----------------------------------------------------------Γειααααα σε ολουςςς!!! Ίσως να αργώ λίγο να ανεβάζω παρτ λόγω πανελληνίων 😭!!! #wishmeluck