Gece Kuşu

1. Bölüm

-Öykü Acar-
ÖSYM'nin internet sitesi yüklenirken heyecandan tırnaklarımı kemiriyordum. Geceler boyu çalışıp, bu sınavları geçmek için uğraşmıştım. Ve şimdi emeklerimin karşılığını almış mıydım onu öğrenmek için bekliyordum. Çok heyecanlıydı.

Site yüklendiğinde gördüklerimle ağzım kulaklarıma varmıştı. Dumlupınar Üniversitesi - Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık, %80 Burslu. Sevinçten annemin genç bir kıza yakışmadığını söylediği ama benim bir türlü vazgeçemediğim sevinç dansımı yapmaya başlamıştım bile.

Heyecanla sessiz ve sakin bir şekilde oturmakta olan anne ve babamın yanına koştum. "Kazandım! Kazandım!" İkisinin de şaşkın bakışları üstümdeydi. "Öykü, bir sakin olur musun?" Ve klasik annem. Sakin olmamız lazım, hepimiz sakin olmalıyız.

"Tebrik ederim canım kızım." Babama elimle öpücük yollayıp, koltuğa kendimi attım. "Nereyi kazandın? Kesin İstanbul'un en gözde üniversitedir, bizim kızlar çatlar. Kendi kızları beceremiyor ya."

"Dumlupınar Üniversitesi'ni %80 burslu olarak kazandım anne."

"Aferin." Annem yine kendinden beklendiği gibi buruk bir sevinçle -tabiki çok sakin- ben kutladı. Babam ise oturduğu yerden kalkıp, bana sıkıca sarıldı. "Tebrikler canım kızım. Umarım tüm hayallerini gerçekleştirebilirsin. Ben yanındayım."

"Sevinciniz bittiyse oturup Öykü için bir yurt bulabiliriz." Gözlerimi büyütüp anneme baktım. "Anne? Ne yurdu?" Annem derin bir nefes aldı. "Öğrenci yurdu Öykü, n'olacak? Kütahya'da nerede kalmayı düşünüyordun?" Dudağımı büzdüm.

"Ev tutmayacak mıyız?"

"Ne evi? Evde falan kalamazsın küçük hanım. Doğru düzgün bir yurt bulacağız, orada kalacaksın." Umutla babama döndüm. "Annen haklı. Bilmediğimiz bir kentte yurtta kalman en doğrusu."

"Ama yurtta kalamam ki. Belirli bir saatte sönen ışıklar, diğer kişilerin sesleri, bir odayı başka bir kişiyle paylaşmak..."

"Artık kurallı yaşamaya alışman lazım, Öykü." Derin bir of çektim. "Hiç oflayıp puflama. Git kendin için yurt araştır daha iyi." Annem ayağa kalktı ve mutfağa doğru yol aldı. O gidince babama döndüm. "Baba, lütfeen."

"İtiraz yok. Yurtta kalacaksın Öykü."

• • •

Üniversite sınavlarının sonuçlarının açıklandığı günden bugüne kadar uzun bir süreç geçmişti. Bu süreç benim ısrarlarım, ailemin itirazları ve yurtların olumsuz cevaplarıyla geçip gitmişti. Üniversitelerin açılmasına 1 hafta kalmıştı.

Ve benim hâlâ kalabilecek bir yerim yoktu. Annemin, telefonda konuştuğu yurt, son umudumuzdu. Eğer onlarda da yer yoksa benim için geçmiş olsun sinyalleri çalacaktı. Annem, zafer gülümsemesiyle içeri girdiğinde her şeyin olumlu geçtiğinden emindim.

"Konuştuğum yurt, kızların ve erkeklerin ortak kaldığı bir yurttu. Çok şanslı olmalısın ki, bir yerleri varmış. Ama odada bir arkadaşın olacakmış, genelde pek kimse onunla kalmak istemiyormuş. Ama senin başka şansın olmadığı için onunla kalacaksın."

"Yani sana Kütahya yolu gözüktü Öykü'cüğüm, hayırlı uğurlu olsum!"

• • •