ÇİZGİM

4. Bölüm

Sabah uyandığımda daha doğrusu uyanmadan önce gördüğüm rüyanın etkisi altında kalmıştım içimden onu resme dökmek gelmişti ama ortaya çıkacak olası durumları düşünerek bundan vazgeçtim.

Hazırlanıp evden çıktım. aşağıda Arel ile karşılaştım oda okula gidiyordu ama kapıda neden beklediğini anlayamadım dün olanlar aklıma gelmişti yüzüm oldukça kızardı feci şekilde rezil olmuştum ona karşı. Onu kapıda beklerken görüşlerimin sayısı artıyordu. 

Kimi bekliyordu bu çocuk?

Merakıma yenik düşüp biraz yürüyüp ilerledikten sonra bir yerde gizlendim ve Arel'i izlemeye başladım. Aradan geçen beş dakikadan sonra Arel'in yanına 10 yaşlarında sarışın uzun saçlı tatlımı tatlı bir kız çocuğu geldi Arel'e gülümseyip onu elinden tuttu ve Arel'de ona karşılık olarak tebessüm etmişti ilk kez onu bu şekilde masum ve mutlu görmüştüm. Farklı hissettim 

Kendime kızarak okula gitmek için yola koyuldum. Yolda iç sesimle tartışmaya girmiştim.

(sana ne Beliz sana ne çocuğun mutluluğunu görmek seni mi ilgilendiriyor)

Okula vardığımda yakın arkadaşım olan Elvin yanıma geldi. Onu gerçekten seviyorum çok sempatik şakacı neşeli bir kişilikte. Sınıfa doğru çıkarken koluma girip eee anlat bakalım neden geç kaldın sen deyip soru yağmuruna tuttu. Ne desem bilemedim ama ondan hiçbir şey saklamazdım tek şey hariç. Arel'i daha önce biliyordu aynı yerde oturduğumuzu fakat olanları anlatınca pek bir şaşırdı ve pis pis sırıttı ben ise ona ne, ne oldu neden öyle bakıyorsun demekten başka bir şekilde cevap veremedim. İlk derse fizikle başlamak gerçekten berbat bir durum. Sınıfa hoca girdikten 5 dakika sonra kafamı gömüp uyumaya çalıştım ama hala aklımda tek bir soru vardı.

O tatlı kızın Arel ile bağlantısı?

Tüm ders boyu bunu düşünmekten alı koyamadım kendimi zil çaldığında Elvin ile yemekhaneye indik oturduğumuz yerin iki üç masa ilerisinde Arel tek başına oturmuş önündeki yemekle sadece oynuyordu bir şeyler düşünüyor gibiydi. Delicesine yanına gitmek istiyordum neden bilmiyorum ama ona dert ortaklığı yapmanın beni çok iyi hissettireceğini düşünüyordum. 

Her şey bir anda oldu kalkıp hızlıca yürüyüp yanına gittim bir tane sandalyeyi çekerek hızlıca oturdum elindeki yemeğiyle oynamayı bırakıp yüzüme baktı aldırış etmeden tekrar eline çatalı alıp yemeği ile oynamaya başladı. Ansızın gerçekleşen tavırlarım onu şaşırtıyor olsa gerek. ''Sabah seni pek bir sıkkın gördüm'' dedim. Ses yok bu tavırları beni gerçekten sinir ediyor masadan kalktım kolumdan çekti yüzüne doğru dönüp bön bön baktım tek bir cümle '' çok tuhafsın'' bunu dedikten sonra cevap vermemi beklemeden yürüyüp gitti. Zil çalmıştı Elvin oturduğu yerden kalkıp koluma girdi sınıfa giderken ''eee ne oldu hadi anlat meraktan yerimde duramadım'' dedi Merdivenlerden çıkarken hiç konuşmadım sinirli olduğumu anlayıp üstüme gelmedi. Derste ara ara dürtüp fazla ısrarcılığına dayanamayıp olanları anlattım. Destek olmak amaçlı evime giderken yolda bana eşlik etti. Akşam uyumadan önce Arel'in dediği o cümleyi düşündüm ben gerçekten tuhaf ve ucube bir kızdım. ne karalasa onu yaşayan saçma sapan hayatını çözemeyen aptalın teki bir kızdım. Bu düşünceli ve stresli zamanlarımda kurtulmak için tek bir yöntem bana iyi gelirdi duşta bağıra bağıra şarkı söylemek. Gerçekten iyi gelmişti.

                                                                 AREL'in  AĞZINDAN:

Okuldan eve dönerken kulaklığımı takıp yolun çizgisini izleye izleye eve geldim. Babam annem(üvey annem) gene bir tartışma içerisindelerdi. Yukarı odama çıkıp olanları sorgulamak istedim. Bugün öz annemden bana kalan tek hatıramla görüştüm.

Kardeşim.

Annemi uzun yıllar önce kaybetmiştik. Küçük kız kardeşimin velayeti annemde olduğu için onun bakımını devletin yapmasını istemişti. Bu beni gerçekten üzüyordu. Dışarıdan bakıldığında çok mükemmel çok mutlu bir aile tablosu olarak göründüğümüz doğrudur. Hayatımı hep düşünerek geçirdiğimi söyleyebilirim. Şimdiye kadar beni anlayan bir kişiyle karşılaşmadım. Ama biri var o biri beni kendine çekiyor. Onu dinlemeyi seviyorum Nasıl mı? Suyun sesiyle birleşmiş alt kattan yankılanarak gelen söylediği  şarkılar beni gülümsetiyor.