İkinci Seçenek

Karabasan

Bunlar bazen hissettiğimiz şeylerin tarifi.  aklima geldikçe yazıyorum.  hani kendi hayatimdan değil. hayatimdan sitem edercesine yazmıyorum yani. sadece duygulari tasvir ediyorum. bunları yaşayanlar varsa "hakkaten öyle ha..." desin de kendi duygularına tercüman bulsun diye... neyse iyi okumalar. yorum bırakın olur mu? bu benim ilk çalışmam.  yazım hatalarini da mazur görün mobildeyim.

Hani bazen iki seçenek arasında kalırsın ya sınavda.  Böyle ikisi de çok anlamlı. İkisi de mantıklı.  İkisi de aynı derecede doğru. Ama kabul olan tek bir cevap var. Diğer insanlar tarafından doğru görülecek tek bir seçenek. Yanlış yapmak iyidir, yanlışından öğrenirsin diye bir laf vardır hani. İnanıyorum ben ona. Her şeyin bir sebebi var bence. Peki ya bu? Bu bana ne öğretecek?  Düşününce seçeceğim seçenek öğreneceğim şeyi belirleyecek aslında. Savaşmayı seçersem eğer mücadele etmeyi öğreneceğim. Pes edersem şayet , o zaman da bazen yapabileceğim tek şeyin vazgeçmek olduğunu anlayacağım. İkisi de ne güzel geliyor kulağa değil mi? İki sonuç da güzel... Öyle değil ama işte.  Kabul gören tek bir cevap var. Kimseye soramazsın. Kimseyle tartışamazsın. Sadece o küçük beynin ve sen varsın. Nasıl hissettiriyor biliyor musun? Böyle sanki biri boğazımı tutmuş bastırıyor. Çökmüş üstüme. Hareket edemiyorum,  bağıramıyorum...Doğru seçimi yaparsam gidecek. Yapmazsam da tamamen karanlığını içime akıtacak. Ne peki? Cevap ne? Bu kadar zor test niye? Doğru cevap diye bir şey yoktur belki de. Sadece cevap vardır. O cevap da evrende bir yerde saklanıyordur. Peki neyden korkuyorum? O cevabın varlığından mı yoksa onu bulabileceğimden mi? Sınavı geçebilecek miyim? İşte önümde duruyor iki seçenek.  İkisi de kendinden emin değil.  İkisi de beni seç demiyor. Gözümün içine bakıyorlar.  Bir şey ararcasına. Elim titriyor. .. İşe bak, bayan ikinci seçenek iki seçenek arasında mi kaldı? Hayat çok ironik...