Hoofdstuk 4

38 1 0
                                    

--Violet pov--

Bezweet word ik wakker ik kijk op mijn klok: 4:27. Langzaam lig ik terug neer. Wat een vreselijke droom, maar er was iets anders deze keer. Ethan was er... hij hielp me... Ik sta op, loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Mijn haar ziet er niet uit. In een poging de schade te beperken kam ik het, wat het alleen maar erger maakt. Als ik terug in bed lig weet ik dat slapen geen optie meer is. Dus ik sta opnieuw op en doe mijn raam open. Vanaf mijn balkon is er een trap die naar het dak van het huis leidt. De trap kraakt en het is koud buiten, langzaam ga ik naar boven. Het mooiste is dat ik de sterren kan zien vanaf hier... Een vallende ster, 'wat zou ik wensen?' denk ik terwijl ik naar boven staar. Opeens hoor ik iets op het dak, snel sta ik recht en draai ik me om. 'Wie is daar?' vraag ik, maar ik zie niets. Bang ga ik terug naar mijn kamer, ik sluit het raam en kruip terug in bed.

*'s ochtends*

Ik word wakker door het geluid van fluitende vogeltjes en de zon die door het raam op mijn gezicht schijnt. 9 uur. Ik spring uit bed, straks zal tante weer roepen dat ik te laat kom bij het ontbijt. Als ik mijn dressing binnenloop zie ik dat het een complete mesthoop is. Pffff, geen zin om het op te ruimen. Ik vraag straks Valentine, de kamermeid, wel even om op te ruimen. Tussen alle vuile kleren vind ik nog een proper kleedje. Ik trek het aan en neem een paar bijpassende hakjes, perfect. Mijn haar, dat niet veel beter was dan vannacht, besloot ik te stijlen en daarna in een hoge paardestaart te doen. Helemaal aangekleed ging ik naar beneden. Mijn tante was er nog niet, dus nam ik een boek uit de gigantische boekenkast die tegen de muur stond. Nog niet lang was ik in mijn boek verzonken of ik werd opgeschrikt door het geluid van scherven. Achter me stond Ethan met een plateau waar even geleden nog borden en glazen op hadden gestaan vast. Als tante dit ziet begint ze echt helemaal te flippen. Een aantal andere bedienden kwamen aansnellen en om de troep op te ruimen. Wanneer alles opgeruimd en iedereen terug naar de keuken was. Bleven Ethan en ik alleen achter, ik keek terug naar mijn boek en las verder. Plots voel ik twee sterke armen rond me, ik moet me niet omdraaien om te weten dat het Ethan is. Ik huiver. Zijn lippen glijden langs mijn nek. Ik duw hem weg dit wil ik niet. Snel sta ik op en loop naar buiten, maar Ethan komt achter mij aan. Ik draai me om naar hem en voor ik het weet liggen zijn lippen op de mijne. Hij kuste me! Waarom? Ik trek me los uit zijn greep en loop terug naar binnen, tante roept voor het eten. Tijdens de maaltijd probeer ik zo weinig mogelijk in contact te komen met Ethan, maar als tante me ziet kijken naar de kan die veel te ver weg staat en ik wil opstaan, roept ze Ethan om mij nog wat fruitsap in te schenken. Zijn arm raakt zachtjes de mijne, ik trek gauw weg en bedank hem kort. Gelukkig begint tante net over het paard dat vanavond gebracht wordt, een donkere merrie (heeft nog geen naam). Blijkbaar heeft ze besloten dat ik paardrijles moet volgen dus, moet ik straks gaan shoppen met Valentina voor de juiste kleren. De hele trip van thuis naar het stad, tijdens het shoppen en terug moest ik denken aan Ethan. Ja... ik was officieel verliefd.

Dankje iedereen om te lezen. Comment alsjeblief en laat een naam achter voor het paard! En maak een beetje reclame voor dit boek. -xxx- Amber & Julie ❤️

A mysterious new worldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu