"Git." Geldiğindeki iddianı kaybettin, git. Sen de beni sevmedin git. Diyorum ya birer yabancı olacağız şimdi. Şimdi... Sen de herkesleştin. Gönlümde hala büyük bir yerin var ama benim tanıdığım o güzel adam değilsin. İşte şimdi anlıyorum ben de yalnızlığın güzelliğini. Şimdi anlıyorum ben de umutsuzluğun tüm bunlara sebep olabileceğini.
Öyle bir gelmiştin ki bana, ben seni gördüğüm anda söylemiştim : " Bu adam beni incitmeden, güzel sever. ". Fakat yanılmışım. Sen beni en çok incitensin. Sen sakındığım kalbimin katilisin. En güzel uykularımı bozacak kabuklarımın sebebisin. En başından yanlış düşünmüşüm ben. En başından yanlış adamı sevmiş, yanlış adamı seçmişim ben.
Hoşçakalsın şimdi bütün anılar. Sen git. Ben kalan olayım. Öyle bilsin insanlar. Sen beni bırak, ben bırakamam. Canım yanar. Sadece gitmeni isteyen ben olayım, giden sen ol. Anıları da bir bavula koy git. Çoktan söyledim, ben sensiz severim seni çünkü seni sensiz sevmek daha iyi. Şimdi sen de herkesleştin.
"Her gelen gidiyor elbet,
Ya bir anı bırakarak ya sol yanı acıtarak.
Her unutan hatırlıyor bir gün nihayet,
Ya kahkahalara boğularak ya ağlayarak..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ KALMIŞLIK
PoetryBu hikayeler tamamen kendi iç dünyam da hissettiğim yalnızlık tarafından ortaya çıkmıştır -Saygilar
