PAPATYAM

#1

Amcam. Bankacı, bekar ve sarışın. 38 yaşında olmasına rağmen tam bir meteor. Ben genlerimi anne tarafından almış olmalıyım. Esmer, kara kaşlı, kara gözlü bir şeyim. İki kişilik küçük bir dünyaya sahibiz. O benim sahip olduğum tek varlık. Hayatımda güzel olan tek şey. Yeri geldiğinde anne, baba ve abi. Kısacası dünyam. Bende onun için öyle olmalıyım ki küçükken yetiştirme yurduna verememiş.

"Oh papatya 
Yüzümün haline bak 
Seninle kim kalacak 
Işıklar kapanınca" ve en sevdiği şarkıyı söyleyerek odama dalıp düşüncelerimi bölen bir amca.

"Bu sese sahipken neden bankacı olmayı seçtin çok merak ediyorum " dedim alayla.

"Hep o babaannen yüzünden. Memur olmamı çok istiyordu rahmetli." yüzünde buruk bir tebessüm oluştu. Babaannemi kaybedeli 5 yıl olmuştu. Amcam onun ölümüyle tam bir çöküş yaşasada benim için yeniden toparlanmayı başarmıştı. Ah benim kahramanım. Herkesin ilk kahramanı genellikle babasıdır. Ama benim babam gibi çocuğunu kardeşine bırakıp kaçmış bir baba değil.

"Hoop! Nerelere daldın bakalım minnak? " amcamın sorusu beni kendime getirdi.

"Atlas okyanusunun en derinlerine." diye kahkaha atarak saçma bir cevap verdim. Arada böyle kış tadında soğuk espriler yapabiliyorum. Amcam bu cevap üzerine yüzünü ekşitti.

"Ah papatya. Senin gibi bir kıza böyle cevaplar hiç yakışmıyor " dedi ve kapıya yöneldi.

"Bu arada yemek hazır. Hemen yiyip bir bisiklet turuna çıkalım ne dersin?"
Dediği ile hemen yataktan atlayıp ;

" Allah derim be. " deyip yanağından bir öpücük alıp koşarak mutfağa yöneldim. Geceleri bisiklet turu yapmak benim en sevdiğim şeydi.

***

"Minnak. Yavaş sür ama yetişemiyorum sana." diye feryat ediyordu arkadan amcam.

"Yaşlandın be amca kabul et artık" deyip kahkaha attım. Amcam bu cevap üzerine.

"Hadi be ordan. Ben hâlâ 25 lik delikanlıyım. "deyip hızlandı. Arkama dönüp amcama kahkaha attım. O hızlanınca bende hızlandım ve sol taraftan gelen motorsikleti geç farkettim. Son duyduğum şey amcamın "Papatya" diye göğü delen sesiydi.