Οι Υπαρξιακές Θεωρίες Μιας Φαντασμένης Εφηβης

Αποτυχία

Αποτυχία.
Αποτυχία.
Αποτυχία...
Αποτυχία;
Αποτυχία;;;
Αποτυχία!
Αποτυχία!!!
Αποτυχίαααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα!!!!

(Οκ τέρμα η πλάκα!)

Λοιπόν, αποτυχία. Μια λέξη που έχει καταστρέψει χιλιάδες στο πέρασμά της και εξακολουθεί να στοιχειώνει δεκάδες χιλιάδες αθώα θύματα που βυθίζονται στην απάτη μιας λανθασμένης αντίληψης αυτής της έννοιας.

Αλήθεια τι είναι αποτυχία; Έχει κανείς σκεφτεί ποτέ πώς δημιουργήθηκε αυτή η λέξη; Πώς δυείσδυσε στο λεξιλόγιο και στη ζωή του ανθρώπου; Ποια είναι τα κριτήρια για να ισχύει αυτή η "κατάσταση"; Είναι πραγματικά τόσο τραγική και καταστροφική όπως την περιγράφουν όλοι; Πώς προκύπτει; Τι αποτελέσματα έχει; Πόσα είναι τα θύματά της;

Εν ολίγις, υπάρχει πραγματικά η αποτυχία;

Θεωρία 1
Φυσικά και υπάρχει! Ίσως να είναι και ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου. Κάθε μέρα ο καθένας μας σηκώνεται από το κρεβάτι του έχοντας κατά νου στόχους που θέλει να πετύχει. Ξεκινάει δυναμικά τη μέρα του αποφασισμένος λοιπόν να δει την επιτυχία. Οπότε φανταστείτε τι γίνεται όταν δεν την αγγίζει και όχι μόνο δεν την αγγίζει αλλά τη βλέπει να ξεγλιστράει σαν χέλι μέσα από τα χέρια του. Αυτό είναι το τελειωτικό χτύπημα και φυσικά πονάει αλλά το σημαντικό είναι να μην το αφήσει έτσι. Να μπορέσει να το ξεχάσει και να ξανασηκωθεί για το δεύτερο γύρο (όχι το γύρο πίτα! 😂Αλλά και αυτός καλό θα του κάνει!😆😛). Εδώ φαίνεται λοιπόν η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής.

Θεωρία 2
Όταν αισθανόμαστε ότι έχουμε αρχίσει να κατακτούμε κάτι είναι φυσιολογικό ο ενθουσιασμός και η αυτοπεποίθησή μας να αυξάνεται. Τότε είναι πολύ επικίνδυνο να πέσουμε στην παγίδα του εγωισμού και της υπεροψίας. Πού να φανταστούμε ότι αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα μας θα αποτελέσουν την αιτία της πτώσης μας. Κατά τη γνώμη μου εγώ πιστεύω πως δεν υπάρχει στην πραγματικότητα ο όρος αποτυχία, γιατί αν υπήρχε τώρα όλοι θα βρισκόμασταν στους δρόμους, κατεστραμένοι από τη μοίρα, καταδικασμένοι από τη ζωή και πάνω από όλα ξεχασμένοι από τους ίδιους μας τους εαυτούς. Η αποτυχία δεν είναι τίποτα. Είναι απλώς ένα μικρό σκούντηγμα που μας δίνει η τύχη μας και η ζωή για να μας ξυπνήσουν από τον πιθανό λήθαργο στον οποίο βρισκόμαστε. Για να μας προσγειώσουν στη σοβαρότητα της πραγματικότητας. Και η αλήθεια είναι ότι δεν πονάει τόσο κάποιες φορές. Εμείς την κάνουμε να πονάει βαφτίζοντάς τη έτσι και αφήνοντάς τη να μας πάρει από κάτω και να μας ελέγξει. Όλοι κάνουν λάθη και αποτυγχάνουν. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής και όποιος δεν μπορεί να το κατανοήσει αυτό δεν μπορεί να χαράξει μια ολοκληρωμένη πορεία μέσα στη ζωή, αντιθέτως είναι καταδικασμένος να διαγραφεί κύκλους γύρω από τον εαυτό του επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Γι' αυτό εγώ πιστεύω πως πρέπει να ξεκολλήσουμε όλοι από αυτό το καλούπι στο οποίο τοποθετούνται τα μυαλά μας. Πρέπει να μάθουμε να σκεπτόμαστε, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να μην τα χρησιμοποιούμε ως πρόφαση για να παραιτηθούμε. Πρέπει να μάθουμε να συνεχίζουμε και να αγωνιζόμαστε ως το τέλος ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Είμαστε οι κυρίαρχοι των εαυτών μας και μόνο εμείς μπορούμε να θέσουμε τα όριά μας ακόμη και όταν γνωρίζουμε ότι η "αποτυχία" μας έχει ήδη ανοίξει τις πόρτες της. Εμείς πάντα θα συνεχίζουμε τον αγώνα προς το καλύτερο.