Anlaşmalı Evlilik

Bölüm (7)

IYI OKUMALAR😊

  Sabah olmuştu ve kalktığım da mehmet odasında yoktu. Bende banyoya girdim çıktıktan sonra üstümü deiştirip aşağıya indim ve herkez kahvalti yapıyodu ordakilere günaydın deyip masaya oturdum. Herkezin yüzü gülüyordu ben ve mehmet zorbası hariç. Nasıl gülsün ki anlaşmalı bir evlilik sonuçta ben de gülümsemeye  çalışarak kahvaltımızı yaptık mehmet hala sinirli bi sekilde bana bakıyodu. Bu adam neden hiç gülmez ki birşey yapmadığım halde öldürecek gibi bakıyordu. Kahvaltımızı bitirdikten sonra salona kahve içmek icin gecmistik. Mehmet yoktu. Leyla ablanın eşi Murat da şirkete gitmisti. Mehmet neden gitmedi ki keşke gitseydi dedim içimden. Yanımda pelin de vardı oturuyoduk beraber. Mehmet zorabsı salona geldi,
-Burdamıydın, ben de seni arıyodum.
Leyla abla da
-Büşrayla oturuyoduk.
-Gel hadi odaya çıkalım.
Ben de tamam dedim onu takip ettim ailesini yanında kibar konusuyodu keske benimle de öyle konuşsaydı ama nerdeee.
Odaya geldik bağırmaya basladi,
-Ben sana odadan çıkmıyacaksın demedim mi?
-Sadece kahve iciyoduk.
-Burda iç.
Içimden ya sabır çektim sonunda dayanamadım ben de assagida otursam nolcak diye bağırdım.
-Ben ne dersem onu uapıcaksın bu bi anlaşma ve sende unuttun galiba.
Sonra içimden zorba, öküz diyerek tekli koltuğa oturdum. Ne kadar odun biri ya ben bununla nasıl anlasacaktim?
Mehmet de çalışma odasına geçmişti. Ben de burda nasıl başa çıkabileceğimi düşünüyordum. Babamı da çok ozlemistim ayrıca kardeşimi, Gülsümü. Yanagımdan yaslar hissettim. Benim Gülsüme cok ihtiyacım vardı ve aradım.
-Alo Büşra nerdesin kızım sen ya kac gündür ise de gelmiyosun, telefonuna da ulaşılmıyo!
- Gülsüm ben işe gelemiyecegim artık!
-Ne, niye kötü bisey mi oldu?
-Ben evlendim!
Eyvah pat diye söylemiştim bi sure ses çıkarmadı anlamıştım şaşırdığını hic beklemiyordu ben de beklemiyodum tabi.
-Nasıl ya ne ara evlendin? Telefonda olmaz buluşalım bir yerde.
-Tamam deyip söylediği adrese gitmek için hazırlandım.
Mehmet izin vermezdi ama ben ona görünmeden çıktım. Sonun da söylediği adrese geldigim de orda bekliyodu sıkıca sarıldım çok özlemistim. Buluştuğumuz yer açık alandı sahilde buluşmuştuk. Oturup ona her şeyi anlattım ona ve bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Sonun da kendine gelip morali çok bozulmuştu, hissedebiliyordum. Telefonuma baktığımda
6 cevapsız arama *zorba* mehmet 6 kere aramıştı. Onu zorba diye kaydetmistim.
Eyvah kesin sinir küpüne dönmüştür. Gülsümle vedalasip eve gitmek için ordan uzaklastim. Ve eve gidene kadar bana neler diyecegini düşündüm, düşünmek bile istemiyordum korkuyodum.
Sonunda eve geldim ve odaya cıktığım da oturmuş beni bekliyodu yüzünden siniri görebiliyordum
-Sen nerdesin diyerek üstüme doğru geldi ve kolumu sıkmıştı. Canım cok yaniyodu bir yandan da,
-Kolumu bırak, canım çok yanıyo!
Koluma bakıp bıraktı ve bagirmaya basladı  kimse duymasın diye sessiz konusmaya çalışıyordu ama başaramıyordu ne kadar sinirlendiyse artık.
- Arkadaşım la bulusmutum.  dedim sessizce.
-Sana dışarı çıkmak yasak diyorum sen arkadasından bahsediyosun! Dedi bağırarak. Orda ona tokat atmak istedim hem canımı yakmisti hem de sinirine hakim olamiyodu. Bir sey yapacak diye korkuyodum. Benden cevap bekledi ama ben sessiz kalinca,
-Sana son kez diyorum dışarıya çıkmak yok! deyip odadan çıktı. Ben de ağlayarak zorba,öküz diyerek arkasından bağırdım. Bir gün ben de ona patliyacaktim ama ne zaman?! Bir süre sonra ayağa kalkip banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkayıp üstümü deistirdim. Gözlerim agriyodu. Üstümü deistirip tekrar oturdum. Ve mehmet zorbası odaya geldi,
-Yemek için bizi bekliyorlar!
-Tamam dedim sessiz bi şekilde ama ona daha çok kızgındım fakat elimden bir sey gelmiyordu ve bu duygu çok kötü bir şeydi. Mehmeti takip ederek salona geçtik ve bizi bekliyorlardi. Yemek için masaya oturduk o sırada leyla abla,
-Bışey mi oldu canım!
Mehmete baktığım da bana bakiyordu ve leyla ablaya dönerek,
-Hayır abla!
Mehmet neden ailesine cekmemis ki heosi cok iyi ama bu zorba hic benzemiyordu bunlara!
Leyla abla peki inanmamıştı. Yemeğe dönüp yemeye başladık. Benim canım hiç istemiyordu ama bisey oldugunu anlamasınlar diye zorla yemeye basladim. Bir süre sonra mehmet,
-Yediysen çıkalım! dedi kibar bi sekilde.
-Tamam , demiştim.
Ve odaya çıkmıştık. Tekli koktuklara oturmuştum. Mehmet,
-sen otur burda ben çalışma odasındayım!
diyerek odadan çıktı. Aklıma birden banam geldi ve onu aradım.
-Alo, baba!
-Kızım!
Aglamamak icin kendimi zor tutuydom aglasaydim birşey olduğunu anlardı.
-Nasılsin babacım?
-Iyim kızım sen nasılsın, rahatmısın orda, sana iyi davranıyolarmı?
-Evet babacım çok rahatim.
Kardeşimi de sormuştum ve kinusurken Mehmet odaya gelmisti. Telefonumu kapatmamı bekliyordu. Babamla konuşmamı bitirdikten sonra kapattım.
-Kimle konusuyordun?
-Sanane deyip ayaga kalktım ve banyoya giderken kolumdan tuttu.
-Benimle düzgün konuş! dedi kızgın bi seklide. Onu aldırmadan kolumu bırak dedim ve bırakınca banyoya gittim.