Anlaşmalı Evlilik

Bölüm (17)

🙂☺😊

Sabah kalktığımda Mehmet daha uyuyordu. Hemen kalkıp banyoya gittim üstümü de değiştirdikten sonra aşağıya indim hizmetliler sofrayı hazırlıyordu bende yardım etmek istedim ama izin vermedikleri için salona geçip oturmaya başladım. Cebimdeki telefon titremişti sessize almıştım çünkü telefona baktığımda 1 cevapsız ve 1 tane de sms vardı tanımadığım bir numaraydı mesajı açıp okuduğum da göz yaşlarımı tutamadım.

'Seni çok özledim bi tanem en yakın zamanda kavuşacağız sabırsızlıkla o günü bekliyorum en son karşılaştığımız da hiç haketmediğim yumruğu yedim ama onu da ödeticem merak etme seni çok seviyorum meleğim! Enes!'

Enes bana msj atmıştı bunu Mehmete göstermeliydim ama nasıl içimi iyice korku sarmıştı ben nasıl gösterecektim şimdi gösterirsem suçu bende de bulur onunla konuştuğumu sanar. Ben bunları düşünürken salona Zeynep anne gelince belli etmemek için gülümseyerek günaydın demiştim o da karşılık verince telefonu hemen cebime koymuştum.
Şimdi kahvaltı masasındaydık ve ben kara kara ne yapacağımı düşünüyordum uzaklara dalmıştım resmen. Herkes kahvaltıdan kalktıktan sonra Mehmetle baş başa kalmıştık.
-Iyimisin
soğuk bir sekilde sormuştu bende gülümseyerek
-Iyim
demistimm.
-Bana öyle gelmedi ama
-Öyleyim ama
deyip göz devirince kolumdan sıkıca tutup kulağıma sessiz bir şekilde
-O gözlerini oyarım
demişti bende gözlerimi kocaman açarak kafamı aşağı yukarı dogru sallamıştım. O ise çoktan kalkıp gitmişti. Bende masadan hızlıca kalkıp odaya çekilmiştim koltuğa oturdum ve Mehmetin bana ezberlemem için yazdırdığı kağıdı kafam dağılması için okumaya başladım.
* en sevdiği renk: siyah
* en sevdiği yemek: yaprak sarma
*boyu: 180
Boy ne alaka ya offf resmen zorba.
biraz daha okuduktan sonra kağıdı alıp yastğımın altına koymuştum görseler şüphelenebilirlerdi. Telefonumu da çıkarıp masanın üstüne koymuştum. Bir süre sonra odaya Mehmet gelince kendi kendime bu yine mi işe gitmemiş diye söylenerek banyoya gitmiştim. İşlerimi hallettikten sonra odaya girdiğimde elinde tekefonumla beni bekliyordu ve çok gergindi. Eyvah yoksa bu mesajı mı okudu. Okuduysa ben bittim kendi kendime konuşurken elini kolumda ve aramızda hiç mesfe kalmamış şekilde önünde buldum.
-Bana niye söylemedin?
sesi gayet sakin çıkmıştı bu da fırtına öncesi sessizlik gibi bir şeydi.
-Şe..şey
-Ney
-İıı ben sana söyleyecektim ama beni yalnış anlarsın diye korktum.
deyince bana bağırarak
-Lan sen benden korksan böyle şeyler yapmazdın. Sakin olayım diyorum ama seni damarıma damarıma basıyosun be kadın. Adam gibi durmayı bilmiyomusun bu piç akıllanmamış galiba ben bunu bi kaşıyım tekrar da görsün gününü
deyip beni yere savurmuştu dizlerimin üstüne düşmüştüm. O ise her zaman ki gibi odadan çıkmıştı kesin enese bir şey yapacaktı bu adam ne tür birşey ya daha çözemedim mafya çıkarsa şaşırmam çünkü bunlar beni bulur deyip ayağa kalktım ve Mehmeti aramak için telefonumu alacaktım ki telefonum yoktu olamaz kesin telefonumu da götürdü oflayarak yatağa oturdum ve gelmesini bekledim.

1 2 saat oldu ama daha gelmemişti tam yapacağım zaman odaya girmişti hemen yanına gidip
-Enese naptin?
-Sanane!
-Zorbalaşma bilmeye hakkım var!
-Senin hiç bir şeye hakkın yok.
-Bak tamam bende seninle bu evde yasamaya meraklı değilim ama benim onunla bi geçmişim var ve bilmem gerekir.
dedim  salimce söylemiştim çünkü kmedime ona iyi davranacağım için söz vermiştim babam için yoksa damarına basmayıda bilirdim.
-Sen o geçmişide eneside unutacaksın telefonunu da aldım artık sana telefon da yasak. Sen benim damarıma baktıkça bende seni kısıtlaycam gerekirse odaya bile kilitlerim.
-Ya saçmalama telefonumu ver lütfen bak bana lazım.
dediğimde bir yandan da ağlıyordum.
-Kes lan ağlamayı. Bir daha yanımda ağlamak yok.
deyip çıkmıştı.