Yeni Okul

1. Bölüm🙈

Babamla annemin tartışmaları herzamanki gibi evde yankılanıyordu. Ama bu sefer ki farklıydı. Acaba annesi ve babası sürekli kavga eden var mı? Yada kızlarını düşünmeyecek kadar bağıran ve birbirlerine ağır konuşan. Anlatamıyorum kimseye derdimi, dayanamıyorum sıkıldım artık kavgalarından. Ben 18 yaşındayım ve bu zamana kadar hiç onlar bana aile sıcaklığını, sevgisini ve saygısını göstermediler. Artık bağırışları artmaya başladı acaba odamdan çıksam mı ki babam biraz içliydi endişeleniyorum birbirlerine zarar verecekler diye . Dayanamıyıp çıktım ve karşılaştığım manzara. Bir çığlık çıktı ağzımdan yere dizimin üzerine düştüm bağırmaya çalıştım ama sesim çıkmıyordu haykırmak istiyordum ama haykıramıyordum. Babam ilk defa hiç yapmadığı ve yapacağını düşünmediğim bir hareket babamın elleri annemin o narin kedi tüyü gibi koklamaya bile doyamadığım o güzel saçlarında. Benim ağlayarak düştüğümü görünce bıraktı yanıma doğru harakete geçeceğini anladığım anda kalktım ayağa. Babam kızım dedi. Ona cevap veremiyordum sesim çıkmıyordu, senden nefret ediyorum senin yüzünü nede sesini duymak istiyorum baba demek istiyordum ama çıkmadı sesim. Babam sımsıkı sarıldı ama ben hıçkırıklarıma devam ederek ondan hızlıa ayrılıp odama girip kapımı kilitledim. Yatağımın altına girip sessiz sessiz ağlamaya başladım. Kapı sesi duydum babam gitmiş olmalı. Annemin o huzur veren sesini duydum defneciğim aç kızım kapıyı hadi dedi. Yatağımdan kalkıp kapıyı açtım. Anneme bir sarıldım onun bana veren huzurunu kimseyle paylaşamam. Adım defne 18 yaşındayım burcum başak gözlerimin rengi mavi ,saçlarım kumral, boyum normal, tek kız çocuğuyum. Annem 42 yaşında bir doktor. Annemle birlikte yatağa uzanıp uyuduk.

Sabah saat 10'du uyandığımda anneme baktım yerinde yoktu. Kalktım yatağımdan salona doğru ilerliyordum ki dünkü olanlaf gözümün önüne geldi. Sonra annemin günaydın defnecim demesiyle kendime geldim. "Kahvaltıyı balkona hazırladım elini yüzünü yıka gel". İşlerimi hallettikten sonra masadaki yerimi aldım. Anneme baktım ağlamaktan gözleri şişmişti ama bana yansıtmak istemiyordu." Anne babamla boşanın birde" babamın anneme yaptıklarından sonra hayatta olmaz zaten. Annem biraz durdu ve konuşmaya başladı. "Defnecim biliyorum sen her ne kadar boşanın desende boşanmamızı istemediğini ama bunu yapmak zorundayız yapamıyoruz anlaşamıyoruz ve karar verdik ayrılmaya baban sabah aradı buluştuk ve mahkemeye ortak kararla başvurduk sen ne olacaksın dersen seni babanda bende istiyoruz o konuyu sana bıraktık canım hangimizi istersen." Annem bunları söylerken gözümden süzülen bir damla yaşa hakim olamadım. "Tamam en iyi karar bu bencede boşanın. Kimde kalacağıma karar vermeme gerek yok seninle kalmak istiyorum anne." Anneme gidip soruldım... "Hadi o zaman defne kalk bakalım toparlan taşınıyoruz burada baban kalacakmış banada izmirden teklif geldi orda başlıcam, hastaneye yakın bir yerde ev tuttum sabah." Bir anlık şokla donakaldım "peki benim okulum". "Kızım evimize yakın bir okul" var oraya kaydını aldıracam bugün. "Anne ne diyorsun sen arkadaşlarım okulum sevdiklerim herşey burda nasıl yapacam ben"
Annem şöyle bir baktı" tatlım benide anla burda kalamayız yollarımızı ayırdık babanla ve tek ortak noktamız sensin." "Anne bari buralarda ev tutsaydın" Annem göz yaşımı sildi "baktım ama bulamadım mavişim anla beni lütfen" Harekete geçip odama doğru ilerledim. Ne eşyam varsa topladın son olarak masamda duran annemin babamın eve benim resmim olan çerçeveyide elime aldım öptüm ve valizime kattım. " Defne hazırsan tatlım çıkalım" Odama son kez bakıp çıktım" babam gelmiyecek mi" annem arkasını dönüp baktı bana" aşşağıda bekliyor" Valizimi alıp asonsöre bindim annemde arkamdan. Şuanda tek düşündüğüm şey ne yapacaktım babam ne diyecekti napacaktı. Aşşağıya indim arabaya doğru ilerledik ve babamı gördüm. Elim ayağım titremeye başladı. Babam birden sarıldı ve bende göz yaşlarımla beraber sarıldın babama" kızım canımıniçi sakın üzülme bana da kızıyorsun ama böyle olması gerekiyor hepimiz içinde en doğrusu bu yapmak zorundayız ama bana ne zaman istiyorsan gelebilirsin" duyduklarımla daha çok ağladım annem ve babamın kavgaları yüzünden aile sevgisinden uzak kalıyorum. Benim burda bir hayatım var onu nasıl bırakacam zamana ihtiyacım var. "Bizimle vedalaşmadan mı gidiceksin panda"Cemre, eylül, yiğit ve mertin sesini duymamla şok oldum. Babamdan ayrılıp arkamı döndüm. Onlar koşarak sarıldılar bende karşılık verdim. Bizim aramızda çözemediğimiz bir bağ vardı. Onlar benim kardeşimlerdi ben onlarsız napacaktım" ya ben sizsiz napacam, kiminle gülüp ağlıyacam anne babama bana nasıl zarar verdiğinizi anladınız mı hı diye bağırdım sizi asla affetmiyeceğim asla" " şşş kimsenin seni bıraktığı yok pandam" cemre sarıldı, " Sen ne zaman istersen gelirsin kızım ne ağlıyorsun" yiğite sarıldım "sizde  geleceksiniz sizinde artık İzmir'de bir eviniz var unutmayın" son olarak hepsine sarıldım. "Kızım hadi uçağa geç kalacaz." Ve taksiye bindim araba haraket ederken cama yasladım kafamı ve dışarıyı izledim yol boyunca. Annemin yanımda oluşuna dayanacaktım. Bakalım yeni hayatımda neler bekliyor beni...