~Kramponlu Prenses~

~7.BÖLÜM~

~Alya~
Merdivenden inerken Emir'in koşarak kucağıma atlaması bir oldu. Aldım kucağıma "Pyenjejimmm" diye sarıldı. Kafamı kaldırıp salonda kim var diye bakarken Alper'in bana alaylayıcı gözüyle bakıp ağzında bişeyler mırıldandı.

Acaba gene hangi hakarette bulunmuştu. Kahkaha attıktan sonra ceketini giyip evden çıktı. 'Öküz ya tam öküz, kalas insan bekler demi hadi beklemiyorsun bari çıkıyorum de.'

Bende hemen ceketimi giyip yetişmeye çalıştım, arabaya bindi. Bende arkaya oturdum sonuçta önde ne işim vardı. Dikiz aynasından bakıp
"Ben senin makam şöförün müyüm?? Öne otur!!." dedi.

Geçtim öne ve hızla arabayı sürmeye başladı. Çok sıkılmıştım yolu izlemek bile sıkmıştı beni, çok sessiz bir ortam vardı. Radyoyu açtım.

Madem ki istiyorsun öyleyse durma git
Beni düşünme rahat ol yalnız kalabilirim
Sende bilirsin hiç bir acı sonsuza dek sürmez.....

Ne güzel diyordu hiçbir acı gerçekten sonsuza kadar sürmez diye ama benim ki sürecekti hemde en ağırıyla..

Çok duygulanmıştım, sinirlerim bozuldu ve dayanamadım artık gözlerimden akan damlaları tutamadım.

Hıçkırmamak için kendimi tuttum. O ara dönüp bana baktı bunu üstümdeki gözlerden fark ediyordum.

Sonunda yol bitmişti ve ben hızlıca indim arabadan. Gözyaşlarımı sildim ve bekleme salonuna ilerledik. O oturup bekliyordu ben ise ayakta duruyordum annemler gelecekti, heyecanlandım.

Kafamı kaldırdım ve gelen üç kişiyi seçmeye çalıştım. Evet annemlerdi el salladım ve gördüler. Benim el salladığımı gören Alper ayağa kalktı ve yanıma geldi.

Anneme öyle bi sarıldımki sımsıkı hiç bırakamadım sonra anneme ve babama. Çok mutlu olmuştum geldiklerine. Alper de "hoşgeldiniz" deyip babamla tokalaştılar.

Arabaya doğru ilerledik annemler bindi. Bizde giderken Alper kolumdan asılıp beni karanlık bir yere çekti. Sıktıkça sıktı kolumu
"SEN NE İĞRENÇ BİR İNSANSIN
PARAGÖZ BİR KADINSIN, O ÇOK SEVDİĞİN AİLENE İYİ BAK YOK YANLIŞ DEDİM CEMİYETE TERCİH ETTİĞİN AİLENE
ARTIK ONLAR DEĞİL O ÇOK SEVDİĞİN MERAKLISI OLDUĞUN CEMİYETLE MEŞGUL OLACAKSIN
PARAGÖZ BİR CANAVARSIN SENİN RUHUN SATILMIŞ EN KÖTÜSÜDE BU ALYA!!!!!" diye bağırdı.

"Ne işiniz var burda?"  gelen ses tanıdıktı, Allah'ım inşallah kimse bu konuşmaları duymamıştır acaba kim geldi, bittik Alper bittik.

"Alper kim geldi? Ne yapıcaz" diye fısıldadım. Alper ağzında bişeyler mırıldandıktan sonra kafasını döndürdü ve bende onunla birlikte döndüm.

Gelen kişinin Deniz olduğunu görmemiz benim korkuma engel olamadı.

Alper biraz durduktan sonra,
"Aa Deniz, abim asıl senin ne işin var burda?"
Deniz,
"Ben arkadaşımı karşılamaya gelmiştim yürürken bağırma sesleri duydum ve buraya geldim. Neler oluyor?" dedi.
"Bağırma seslerimi, mm yok canım biz sadece arabaya ilerliyorduk yani mm o sesleri duyunca bizde geldik." dedim
Şuan başımdan aşağı kaynar sular dökülüyordu.

Alper,
"Hadi Alya bekletmeyelim aileni arabaya gidelim." dedi ve yürümeye başladık. "Görüşürüz Deniz" dedim ve arabaya bindik.