Multi:Genel oyuncular
Müzik:Gökhan Türkmen-Yanımda Kal
••••••••••••••••••
"Emir"diye fısıldadım kırık kalbimle.
Olmayan kırık kalbimle.
Kızdan ayrılıp direk bana baktı.Ben ise şoka girmiş durumdayım.Bana acı çeker gibi bakıyordu.
Sınıfa Baranlar girince emir gerildi.Benim ise gözlerim doluyordu.Neden hep böyle oluyordu.Neden her seferinde daha kötü bir şey oluyordu.
Önce annem,sonra babam,sonra abim,sonra orkun şimdide emir.
Bıkmıştım artık. Yaşamaktan, ölümsüz olmaktan.Bir gün ölücem demek isterdim.Bende insan olmak isterdim.
Ölümlü olmak kadar iyi ve mutlu hissettirmez hiçbir şey bana.
Bir anda gözümden bir yaş düştü.
Acı içinde yanağımdan süzüldükten sonra yere düştü. Sözümü tutamadım.
Orkuna verdiğim sözümü tutamadım.
Baran ne olduğunu anlamış gibi baktı bana ve Emire doğru adım atmaya başladı. Hızlı hızlı Emire doğru yürüyordu.Emire yumruk atıp yere düşmesini sağladı.
Ben ise kıza bakıyordum. Kız güzeldi ama makyaj yapmasaydı daha güzel olurdu.Resmen yüzüne badana yapıp gelmiş okula. Sürtük.
Baran emiri döverken yanlarına gittim ve Baran'ı itip emiri kolundan tutup kaldırdım.Bana pişman gözlerle bakarken ifadesiz kaldım.
"Bitti. Herşey bitti emir, anlıyormusun her şey bitti."dedim bağırarak.
Kendimi yavaş yavaş kaybediyordum.
Hep üzülüyor ama içime atıyordum.
Annem benimle ilgilenmiyordu.
Annemi çok seviyordum ama onun beni sevmemesi biraz koyuyordu.Hat-
ta biraz değil baya bi koyuyordu. Çok ilgisizdi. Ben onunla hep ilgilenirdim ama o benimle hiç ilgilenmezdi.
Zaten babam ölmüştü. Abimde bırakıp gitmişti.Ne yapacaktım şimdi ben...
Birden bacaklarımın bağı çözülmüş gibi hissettim ve dizlerimin üstüne çöktüm.Hafif bir şekilde başım arkaya gitti ve kalbimden bir ışık etrafa yayıldı.Bu ışık sevgi bağıydı.Ve benim Emire olan sevgi bağım kopmuştu.
Işık birden patladı ve herkes bir yana uçuştu.Ben ise kurt tırnaklarım ve uzun köpek dişlerimle ayağa kalkıyordum.Herkes bana şaşırmış bir şekilde bakarken ben onlara ifadesizce bakıyordum.
"Bundan sonra 'kara sevda ' var. Herkes ona göre hareketlerine dikkat etsin.Yoksa bedelini öder."dedim ve sınıfın kapısına doğru yürümeye başladım. Rabia peşimden gelip önüme geçti ve konuşmaya başladı.
"Nereye kardeşim."dedi ağlamaklı bir sesle.Onları üzülürken görmek beni bitiriyordu.Ama yapacak bir şey yoktu.Artık ben kara SEVDA'yım.
Herkes haddini bilecek artık.Yoksa sonu ölüm.Artık ACIMAK yok.Artık emir yok.Artık sadece hissizlik var.
Şimdi sadece evime gitmek istiyorum.
Yatağıma uzanıp derin bir uykuya dalmak istiyorum.
"Sevda ne olur yapma böyle.Biz varız yanında, Baranlar var, sürüdekiler var. Kısacası biz varız.Sen neden böyle yapıp hem kendini hemde bizi üzüyorsun."dedi İrem arkadan üzgün çıkan sesiyle. Birazdan ağlayacak gibi duruyordu.
"Ben gidiyorum.Buralar barana emanet.Hadi eyvallah."dedim ve okulun çıkışına doğru yürümeye başladım.
••••••••••••••••
BARAN'DAN
'Buralar barana emanet' derken neyi kastettiğini bilmiyordum.
"İrem,sevda ne demek istedi?"diye sordu berat,ireme.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLER ELİMİZDE
أدب المراهقينHer seferinde acılarla yüzleşen insanlarla dolu bir hikaye.Fakat hayat onların yüzüne gülecek ve en sonunda mutlu olacaklar... Yaşayacakları aşk onları bambaşka insanlara çevirecek, dostlukları ise onları hayata bağlayacak... •••••••••••••••• "Söyle...
