Journey To The Universe |Tom Riddle AU|

4. Bölüm ★Korumak★

Multi: Lucius Malfoy. Kendisi gelecekteki kocam oluyor. ^^

Not: Geçen bölüm Tom arayıcı seçilmişti, onda bir yazım hatası yapmışım. Tom bir Tutucu.

" Tutucu oldun demek, Tom! Bu harika!" Lucius Malfoy'un heyecanı o kadar büyüktü ki Tom bir an kendisinin heyecanlanıp heyecanlanmadığından emin olamadı. Lucius'un abartılı heyecanı karşısında Tom'un heyecanı bir hiç gibiydi. "Birinci sınıflar asla takıma alınmazlar! Yazılı olmayan bir kural gibidir bu ve sen o kuralı bozdun, harikasın Tom!" Tom bir kez daha Luicus'a teşekkür etti.

Profesör Slughorn onu Rebastan Lestrange ile konuşturup tekrar yanlarına geldiğinden beri Lucius bu konudan bahsediyor ve onu tekrar tekrar tebrik ediyordu. Tom gerçekten de Slytherin'in cana yakın bir bina olmadığından emin değildi. Belki de kendi içlerindekilere iyi davranıyorlardı?

" Merhaba, Tom." Tom arkasından kendisine seslenene döndü. Antonin Dolohov ve Fenrir Greyback'di kendisine seslenen. Üst sınıf bir Slytherin ve Quidditch oyuncuları." Rebastan senin takıma girdiğini söyledi, üstelik Profesör Slughorn'un önerisiyle. O yaşlı keçiyi beğendirmek zordur, tebrik ederiz." Tom tekrar teşekkür etti.

" Sizde takımda oynuyor musunuz?" Fenrir büyük bir kahkaha atarken Antonin sadece sırıtmıştı. Yine de o sırıtış bile alaycıydı. Tıpkı Fenrir'in kahkahası gibi.

" Slytherin'in görüp görebileceği en iyi iki vurucusuyuz biz." Fenrir tekrar kahkaha atarken söylemişti bunu.

" Yanılıyorsun, Fenrir. Sadece Slytherin'in değil tüm Hogsward'ın görüp görebileceği en iyi vurucularız." Antonin'in sözleri garip bir şekilde Tom'un hoşuna giderken Fenrir'den gelen kahkahayla Tom geçen iki seferin aksine fark etmediği bir şeyi fark etti. Fenrir'in kahkahasında tehlikeli bir ton vardı. İnsanları ürkütecek kadar tehlikeli bir ton. Bu kahkaha açıkça önümde acı çekersen bu hoşuma gider diyordu ve Tom bu kahkahadan ürkmekten nefret etmişti. Kendisine bir şey yapması durumunda onu yılanlara yem edeceğine dair içinden bir söz verdi.

" Doğru, doğru!" tekrar o deli kahkahalarından birini atmıştı Fenrir.

Tom'un Fenrir'in gülüşündeki tonu fark ettiğini anlayan Antonin " Sen ona bakma, Tom. Fenrir'in biraz sinirsel sorunları var. Vurucuyu ondan daha iyi oynayabilen yok yani. Bizim maçlarımız her zaman karşı taraftan epey oyuncunun sakatlanmasıyla bitiyor. Bu da elbette Fenrir sayesinde oluyor. Sinirini bludger'a yöneltiyor ve benim hiçbir şey yapmama bile gerek kalmadan bir o yana bir bu yana gidip herkesi Fenrir'in bludger'larıyla tanıştırıyor. Oyun sırasında dikkat etmeni öneririm, bludger sana da gelmesin." demişti. Tom aynı zamanda Antonin sanki öğüt veriyormuş gibi konuşurken aynı zamanda sanki bu açıklamayı yapmasının kural olduğunu söylermiş gibi bir ses tonu kullandığını da fark etmişti.

" Rebastan beni neden takıma aldı sanıyorsun, Antonin?" Fenrir bir kez daha o tehlikeli kahkahasından attığında Tom daha ne kadar yanlarında kalacağını düşündü. Slytherin de şimdiden evinde gibi hissediyordu, sahip olduğu tek ev gibi hissediyordu hatta. Ama Fenrir 'in tehlike içeren kahkahası Tom'un kasılmasına neden olurken bir kez daha nefret etti. Sonra birden kaşları çatılan Fenrir'in gürleyen sesi yankılandı koridorda. " Sen! Sen bana göz mü devirdin seni lanet olasıca?" diye bağırarak birinin peşine takılıp giden Fenrir'e göz deviren Antonin de hiçbir şey demeden Fenrir'in gittiği koridorun tam tersinde bulunan koridora giderek dar ve yüzlerce yıllık koridorlar arasında gözden kayboldu.

En sonunda yanlarından gittiklerinde Lucius, şimdiden arkadaşı olarak görmeye başladığı Tom'un yüzündeki gerginliği fark etmişti ama onu bu kadar çok gerecek şeyin ne olduğunu fark edememişti. Yine de bir tahmini de yok değildi. Lucius Malfoy'a göre, Tom'u geren şey Antonin'in konuşması olmalıydı. Onun Fenrir'in bludgerlarından dolayı gerildiğini düşünüyordu. Tom'un gerginliğinin sebebinde Fenrir'in olduğu doğruydu ama olay Fenrir'in bludgeri değil, Fenrir'in insanları gerecek kadar sadistik kahkahasıydı. Tom, Fenrir'in kahkahasında gerçekten de sinir problemleri olan birini görmüştü. Maç sırasında onu sinirlendirecek olanlara acımaya daha şimdiden başlamıştı. Ancak daha sonrasında bundan vazgeçti. Bir insanı sinirlendirirseniz, o insanın size bu sinirle yapacaklarına da hazır olmalıydınız.