My Beloved One (Kris - Fan Fiction)

ေျခလွမ္းတစ္ခု၏ အစ

ဒီေန႔ ကၽြန္မ Beijing ကို ေရာက္တာ ႏွစ္လျပည့္တဲ့ေန႔

ကၽြန္မက တရုတ္ႏိုင္ငံသားမဟုတ္ပါဘူး..

ဒါေပမဲ့ တရုတ္ေသြးေတာ့ နည္းနည္းစပ္တယ္ေပါ့ေလ....

ကၽြန္မအလုပ္က System Engineer ......... လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ company ကေန Exchange Program တစ္ခုအရ ကၽြန္မက တရုတ္က Company မွာ သံုးႏွစ္တာ အလုပ္လာလုပ္ေပးျခင္းပါ။

တျခားသူေတြကေတာ့ တရုတ္ကို လာဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ကၽြန္မအေနဲ႔ကေတာ့ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့သူ႕ကို တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေတြ႕ျမင္ရမလားဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ေရာက္လာခဲ့သည္.....

အလုပ္ကေနဖို႔ ေပးတဲ့ေနရာ နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ေနရာက ရထားစီးသြားရင္ ၃ ဘူတာ၊ စက္ဘီးနဲ႔သြားရင္ေတာ့ နာရီ၀က္ေလာက္ အကြာအေ၀းမွာ ရွိသည္။

ကၽြန္မ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ အခက္အခဲေလးေတြ ရွိေပမဲ့ အခုက်ေတာ့လည္း အဆင္ေျပသြားခဲ့သည္။

ဒီေန႔....

မိုးေတြရြာေနတယ္.........

ကၽြန္မလဲ မိုးေရထဲမွာ စက္ဘီးမစီးခ်င္တာနဲ႔ပဲ ရထားစီးၿပီး အလုပ္သြားခဲ့တယ္...... အျပန္က်ေတာ့ ညေန ၆ နာရီခန္႔ ဘူတာရံုထဲမွာ လူေတြမ်ားခ်က္ ကၽြန္မ လူေတြတိုးၿပီး မစီးခ်င္တာနဲ႔ပဲ ထိုင္ခံုေလးမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္...........

လူေတြကမ်ား ဗိုက္ကလဲဆာ.......... ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မကမွ လူတိုးတဲ့ဒဏ္မွ မခံႏိုင္တာေလ

၈ နာရီေလာက္က်ေတာ့ လူလဲအနည္းငယ္ရွင္းသြားၿပီ.........

ကၽြန္မလဲ ရထားေပၚတက္လိုက္တယ္.......

လူရွင္းၿပီျဖစ္လို႔ ထိုင္ခံုေတြအားေနေပမဲ့လည္း ၃ ဘူတာစာေလာက္သာ စီးရမည့္အတြက္ ထိုင္ခံုတြင္ မထိုင္ေတာ့ဘဲ. မတ္တပ္ရပ္ၿပီးပဲ လိုက္လာခဲ့သည္......

ရုတ္တရက္ ကၽြန္မေဘးနားတြင္ အရိပ္တစ္ခု ေပၚလာခဲ့သည္။

မသိမသာ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ထိုသူသည္ Mask အုပ္ထားသည္. ....

အင္းး..... အရပ္ကလည္း အျမင့္ႀကီး ...

အရပ္ ၅ ေပ ၂ ေလာက္သာ ရွိေသာ ကၽြန္မသည္ သူ႕ေဘးနားတြင္ ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနသည္..