Liefde & Verraad III

37.

Van de één keek ik naar de ander. Floris kende haar dus.
'Ik wil Fleur zien' sloeg ze haar armen over elkaar.
'Vergeet dat maar' schudde Floris zijn hoofd.
'Het is ook mijn dochter' begon ze haar geduld te verliezen. Dit was ze dus, de ex van Floris, de moeder van Fleur. De vrouw die mij in de weg zat, de vrouw van de man die ik toentertijd wilde hebben. Zij was de vrouw die zo hard bedrogen werd door haar man. En nu stond ze hier, voor mijn deur.
'Jij hebt geen rechten' bleef Floris erbij.
'Fleur' riep ze hard de naam van haar dochter.
'Laat dat' waarschuwde Floris haar, maar het was al te laat, Fleur kwam op het lawaai af.
'Ik eh' seinde ik naar binnen. Mijn kinderen waren immers nog daar en Vince zat nog gewond op tafel.
'Ik zelf doen' had hij vast de jodium op zijn wond gedaan.
'Zo grote vent' deed ik trots de pleister erop.
'Beetje au mama' knikte hij zichzelf groot houdend.
'Wat ben je toch een bikkel he' aaide ik hem over zijn blonde haren heen.
'Ik ook' wiebelde Melle heen en weer.
'Jij bent ook een bikkel he' knikte ik terwijl ik hem ook een aai over zijn blonde lokken gaf.
Mijn twee bikkels.

'Ik wil niet mama mee' kwam Fleur huilend de keuken ingerend.
'Fleur' kwam Floris haar achterna.
'Nee' verstopte ze zich achter mijn benen. Alsof ze zo niet gezien zou worden.
'Rustig maar meisje' tilde ik haar van de grond af.
'Niet mama mee' schudde ze hevig haar hoofd.
'Je hoeft niet met mama mee' schudde Floris ook zijn hoofd.
'Ga weg' draaide hij zichzelf vervolgens om naar zijn ex die hem gevolgd was naar binnen.
'Jij hebt geen recht om haar te zien' maakte hij haar duidelijk.
'Dan ga ik naar de rechter' leek het haar niks te doen.
'Ga je gang. Die heeft haar aan mij toegewezen, en jij hebt geen omgangsregeling. Je moest ons met rust laten' was Floris echt furieus.
'Ze is ook mijn dochter' liet ze zich niet uit het veld slaan.
'Als jij haar niet bij mij weggehouden had, dan had het niet zover hoeven komen' legde hij de schuld bij haar zelf neer. 'Maar je denkt toch zeker niet dat ik jou haar nu mee geef, dan kan ik er wel naar fluiten dat ik haar ooit nog zie. Ik ben niet gek' schudde hij zijn hoofd.
'Je kan wel gaan moederen over mijn dochter, maar ik ben haar moeder' moest ik het nu ontgelden.
'Eva is een vriendin' nam Floris het voor me op. 'En Eva heeft zelf al twee kinderen, en als je nu niet uit jezelf weggaat, dan laat ik je oppakken omdat je het contactverbod hebt geschonden' maakte hij haar duidelijk.
'Pff' brieste ze nog waarna ze toch maar eieren voor haar geld koos en er vandoor ging.
'Wow' was ik er best wel onderste boven van. Zo te horen was die hele scheiding één grote ellende geweest.
'Klaar om te gaan' schudde Floris het van zich af alsof er niks gebeurd was.
'Dragen' zat Vince zielig te zijn op tafel.
'Maar dan kan je ook niet spelen' vroeg Floris hem geschrokken.
'Jawel' stamelde het kereltje.
'Dan kan je ook lopen' had Floris hem mooi beet.
'Maar doet nog beetje au' was Vince zijn troef.
'En word de pijn minder dan zodat je straks kunt spelen' fronste Floris zijn voorhoofd.
'Ja moet rustig aan doen' knikte Vince bloedserieus.
'Nou vooruit maar dan' tilde Floris hem van de tafel af. Hij had zich mooi voor het karretje laten spannen. Ik had hem mooi laten lopen, maar ik moet wel toegeven dat Vince erg zijn best deed om zielig over te komen. Kleine acteur.