Liefde & Verraad III

72.

Met mijn hardloop kleding aan liep ik terug naar beneden. Het was onze eerste officiële samenwoondag en nu Floris er ook was, kon ik dus mooi even gaan lopen.
'Ga je hardlopen' keek hij verbaasd op van de televisie. Ik had de kinderen naar bed gebracht en me eigen gelijk even omgekleed.
'Ik ga even naar Frank' deelde ik hem mee.
'Hm' humde hij alleen maar een beetje als antwoord.
'Ik kan ook gewoon zeggen dat ik alleen maar ga hardlopen en het dan stiekem doen' sloeg ik mijn armen over elkaar.
'Ik vind het nog steeds onzin. Hij werd kwaad op jou, dan moet hij zijn excuus ook maar aanbieden' had hij het nog steeds niet laten rusten.
'Hij werd kwaad omdat ik jou verzwegen had, en omdat ik gelogen had over die avond' schudde ik ontkennend mijn hoofd.
'En moet je het dan niet uitpraten met Marion' trok hij zijn wenkbrauwen op.
'Marion moet het maar goed maken. Zij had er niks mee te maken' haalde ik mijn schouders op.
'Dat verschil begrijp ik niet. Marion is toch ook je vriendin' fronste hij zijn voorhoofd er nu ook nog bij.
'Wolfs' zuchtte ik geïrriteerd dat ik hem zelfs bij zijn achternaam noemde zoals ze op het werk ook deden. Behalve ik, ik noemde hem nog altijd bij zijn voornaam.
'Wil je hier nu echt ruzie over gaan maken. Ik bemoei me toch ook niet met jou vrienden' sloeg ik wederom mijn armen over elkaar. 'Jullie hoeven geen vriendjes te worden he' hield ik hem voor.
'Hm' haalde hij zijn schouders op. 'Echte vrienden zouden hun vriendschap niet laten beïnvloeden door een relatie en Frank en Marion doen dat wel' moest hij toch nog even protesteren.
'En daarom ga ik het nu uitpraten' knikte ik dat, dat waar was. 'Ik hou van jou' drukte ik een kus op zijn lippen ook al vond ik nog steeds dat hij zich kinderachtig gedroeg. 'Alleen van jou' verzekerde ik hem ervan waarna ik me omdraaide en de kamer uitliep en hem alleen achterliet om mijn vriendschap met Frank te redden.

In rustig tempo was ik de straat uitgelopen waarna ik het tempo opvoerde en ik even later bezweet bij Frank aankwam.
'Goedenavond mevrouw' werd ik begroet toen ik de Ponti binnenstapte. 'Kan ik iets voor u doen' keek ze me vragend aan.
'Ik kom voor Frank' knikte ik vriendelijk naar haar.
'Die heeft momenteel even geen tijd. Kan ik iets doorgeven' schudde ze haar hoofd.
'Nee, ik moet even met hem praten' liet ik me niet wegsturen.
'Wie kan ik doorgeven dat u bent. Misschien kan hij even tijd voor u maken' knikte ze alsof ze haar best voor me wilde doen.
'Ik vraag het hem zelf wel' liep ik haar voorbij waarna ik mijn weg naar Frank vervolgde. Wat was dit ineens allemaal? En die vrouw had ik al helemaal nog nooit gezien in de Ponti dus zij ging me zeker niks vertellen.
'Frank' kwam ze achter me aan gehold de trap af waardoor Frank op keek toen ik als eerste de keuken binnen stapte.
'He Frank' glimlachte ik kleintjes. Het was eigenlijk best wel fijn om hem weer te zien.
'He' leek hij verrast te zijn door mijn bezoek.
'Ze liep gewoon door. Ik heb haar geprobeerd tegen te houden' kwam de vrouw nu ook de keuken in.
'Sorry, maar ik wil graag even met je praten' verduidelijkte ik mijn bezoek.
'Het is goed Minou' knikte hij naar de vrouw achter me. 'Ik kom zo' knikte hij vervolgens ook naar mij. Hij wilde in elk geval naar me luisteren en dat was een goed teken.