İnsanlar hayatlarından yorulduklarında yada hayatın gerçek yüzünü gördüklerinde 'keşke hep çocuk kalsaydım' derler. Ama ben bunu bile diyemiyorum çünkü ben hiç çocuk olmadım. Babasının erkek olmadığı için istemediği , annesinin uğursuz gördüğü ber kızdım hep arada arkadaşlarımla oyun oynar ama bunu yaptım diye dayak yerdim.
O kadar sevilmiyorum ki ailem beni bu eve de bırakıp gitti. Önceden abim beni sever derdim ama onun da beni sevdiği yokmuş. Ailem sadece ayda yılda bir gelirler oda Dicle ailesini görmek istesiği için. Geldiklerinde suratıma bile bakmazlardı.
Bu gün Kader anne ailemin yarın geleceğini söylemişti. Ama içimde en ufak bir heyecan bile yoktu. Niye olsunki ailem diyorum ama lafın gelişi olarak. Yoksa bir ailede olması gereken bir şey görmüyorsum.
"Elvan duydun mu yarın ablam geliyormuş. Onuda çok özledim." dedi ve yanıma oturdu.
"Aileni çok seviyorsun değilmi?" diye sordum.
"Tabiki de." dedi gülümseyesek.
"Ama geldiğinden beri Baran abini hiç sormadın." dedim sıkıntıyla.
"Onun yaptıklarından haberim var annem anlattı. Çocukluğundan bu yana hep abimin sahip olduklarını istemiş annem öyle söylemişti. Önceden inanmazdım ama şimdi haklıymış."
"Neden Fırat onun abisi değilmi?" diye sordum bu kıskançlığa anlam veremeyip.
"Değil." dedi bir anda.
"Na...nasıl yani."
"Baran abim küçük amcamın oğlu. O doğduğunda abim 5 yaşındaydı. İşte amcamla yengem birgün dışarı çıkmışlar sonrada hasımlarımız onların önünü kesmiş ve öldürmüş. Babamda Baran abimi kendi oğlu gibi büyüttü. Abimde onu öz kardeşi gibi görür. " diye anlattı.
"Anlıyorum." dedim sadece.
"Neyse. Ee abimle nasılsınız?" diye sordu.
Gerçekten nasıldık? 1 haftadır aynı odada yaşayan iki yabancı gibiydik. Beraber uyu yorduk ama bir birimize tek kelime etmiyorduk. Dağevinde olanlardan sonra bile daha iyi bir durumdaydık. Onu özlüyordum. Yanımda olabilirdi ama çok uzaktı.
"Huhu Elvan." dedi Kardelen elini aşağı yukaru görümün önünde sallarken.
"Şey..." dedim ve durdum. Artık ona yalan söylemek istemiyordum.
"Şey ne? Yoksa aranız kötümü?"
"Sana yalan söylemiycem. Ama burdada konuşamayız." dedim.
"Benim odama gidelin o zaman." desi ve kalkıp benide kolumdan çekiştirerek odasına getirdi. Yatağa oturunca "Dökül bakalım." dedi.
Dağ evinde olanlardan başlayıp bugüne kadar oşan her şeyi anlatmıştım. Kardeşen'in suratı anlattıklarımla şekilden şekile girmişti.
"Abimin böyle bir şey yapacağı kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Nasıl sana zprla sahip olurya!" dedi öfkeyle.
"Zorla olan bir şey yok."
"Biraz önce dedin ya sarhoştu bana sahip oldu diye."
"Evet. Nasıl anlatsam ben sadece beni sevmeden sarhoş aklı yerinde değilken olmasından hoşlanmadım. Yoksa dokunuşlarından hoşlandım." dedim kırmızıdan mor renge geçerken.
"Şimdi ise abimle aran bozuk çünkü onun ani değişimini anlamıyorsun." dedi onaylamamı bekler bir bakışla. Onu onaylayınca." Bence senden etkilenmeye başlamış. Tabi bu nornal. Çünkü sen yaşıtlarına oranla güzel ve kadınsısın. Abimde bunu farketti haliyle ve senden uzak duramıyor. "diye açıkşama yaptı sonradan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN İÇİN (TÖRE)
Chick-LitAşkın en zor tonu Aşk hiç bu kadar kolay ve bu kadar zor olmamıştı. Küçük yaşta evlendiği adama yıllar geçtikçe aşık olan ve onunda kendisine aşık olmasını bekleyen bir kız. Elvan. Kardeşi gibi gördüğü bir kızdan çocuk yapması beklenen bir adam. F...
