Yanan Sokakların Efkarlı Çocukları

1.Bölüm

Bulutlar kadar yalnız mısın ? Yoksa özgür mü ?

Yiğit'ten

Sıradan bir sabaha uyanmıştım . Her zamanki gibi annemin ve babamın koca boşluğu içime oturmuştu yine. İsimleri bilsem bile yeterdi. Peki affedecekmiydim onları ? Yaşadıklarını bile bilmiyordum oysaki ama affetmeyi düşünüyordum . Çünkü anne ve baba sevgisine muhtaç büyüdüm . Yurdun rahatsız yatağında doğrulduğumda çıkardığı ses içimi ürpertmişti. Kısa bir duşun ardından her zamanki kombinim siyah pantolon , siyah tişört ve siyah nike ayakkabılarımı giydim . Aynanın karşına geçip zaten dağınık olan saçlarımı daha çok dağıttım . Sessizliği bozan telefonuma küfürler savurup cevapladım " ne var " arayan Giza' ydı kim olabilirki bu saatte cırtlak sesiyle " ağaç olduk burda salak " deyip yüzüme kapattı. Bazen ciddi sorunları olduğunu düşünüyorum . Sizde düşünmelisiniz kız adam kesiyor . Düşüncelerime gülümseyip yurttan çıktım . Giza' nın gazabına uğramak istemiyorum . Kulaklıklarımı takıp olabildiğince sakin bir şarkı açtım . Sokağın başında gördüğüm grup gülümsememi sağlamıştı. Ailemdi sonuçta. Tek ailem , tek gerçeklerim. Yanlarına yaklaştığımda kulaklığımı katlayıp Giza' ya uzattım . Çantasına koyduğu kulaklığıma somurtarak bakmıştı . Yanağına öpücük kondurup " günaydın çatlak sadist" dedim.
Gülümseyip " eben emin elllerde Yiğitciğim " dedi . Kızmıştı anlaşılan birşey demeyip Yalın ve Yağız" la el sıkıştım. Kısa yürüyüşün ardından gösterişli okulumuz karşımızdaydı . Giza' nın " gitmek istemiyorum hepinizi üşenmem keserim " söyleyişi başlamıştı. Sürükleyerek içeriye soktuğumuzda saygıdeğer öğrencilerin gözleri bize çevrilmişti. Giza' nın " ne bakıyonuz lan" deyişi beni gülümsetmişti . Giza' nın seğriyen gözü yutkunmamı sağlamıştı. " kim dediyse buraya gelsin " diye kükredi saygı değer sadistimiz. Buraya doğru gelen kızla nutkum tutuldu.
Giza' nın " yolarım seni cici kız" demesiyle kendime geldim.
" yolsana hadi" dedi ince sesiyle , uğruna yüzbin kere öleceğim varlık .........