Çaresizlik

Bölüm 7

Bir an gözlerim karardı, gerisini hatırlamıyorum, ben şok geçirdiğimden bayılmışım, kendime geldiğimde beni hastaneye kaldırmışlardı ve benim yanımda Ceylanın annesi oturuyordu. Onu görünce kalkıp konuşmaya çalıştım, ama konuşamıyordum. Hayla şokdaydım, Tüm olanların korkunç bir rüya olmasını istiyordum Allahdan. Benim kendime geldiğimi gören Cennet teyze (Ceylanın annesi) hemen doktor çağırdı, sesleri duya biliyordum ama yinede konuşamıyodum. Doktor yaptığı ufak kontrollerden sonra, haberi aniden alınca, korkudan dilimin tutulduğunu söyledi. Ağlayarak konuşmak istiyordum, ama olmuyordu. Bu arada Cennet teyzenin göz yaşlarından belliydi ki, tüm bunlar rüya değil, gerçekmiş. Durumum daha da kötüye gidiyordu, hemen kağıt kalem getirdiler hemşireler.

- "Ceylan nerede ?" yazıp, Cennet teyzeye uzatdım

<>

Amma doktorlar durumum kötü olduğu için, bazı ilaçlar verdiler bana. İlaçların etkisinden, yatalak kalmıştım, hiç bir şey yapamıyordum, sadece gözümden akan yaşlar vardı ve çevredeki sesleri duya biliyordum. Geriye kalan hiç bir şeyi edemez oldum. O an Cennet teyze yine yanımda oturmuştu ve konuşmaya başladı.