Çaresizlik

Bölüm 5

+"İşte böyle, görüyorsun dimi, martılar şimdi bile o mektupu arıyorlar, kaç yıllardır bulamamalarına rağmen, hiç pes etmediler"

-"Sence de saçma değilmi ? Martılar ne anlar ki, aşktan, düğünden ?"

+"Sana saçma geliyor, çok normal. Nedeni ne biliyormusun ? Tabi ki de hayır bilmiyorsun. Bu masal, bu hikaye martıları anlatmıyor ki, masalın en çok anlatmak istediği şey Çaresizlik, ben sana anlata bilirim, lakin anlatmasam daha iyi olur. Çünkü bir gün sende hikayeyi anlayacaksın, o gün hikaye ile birlikde martılarıda çok güzel anlayacaksın. Mert seninle iki yıldır birlikteyiz, zaten bu hikayeyi anlamıycağını biliyordum. Sadece şimdi anlatdım ki, bir kaç zaman sonra bu hikayeyi hatırladığında benim neler hiss etdiğimi anlayasın"

Söyleye bileceğim her hangi bir şey gelmiyordu aklıma, susarak sadece onu izliyordum.

+"Artık hava kararmaya başlıyor, eve gitsem iyi olur"

-"Tamam gel seni evine kadar götüreyim"

Mahallelerine kadar geldik, evlerine çok az kalıyordu, burada ayrılmamız en doğrusuydu. Kimse görmesin diye arka sokaktan geliyorduk.

+"Mert saol, bu gün çok iyi geldi bana, her şey için teşekkür ederim"

Söyleyip, öyle sarıldı ki bana, ben bile şaşırmıştım, iki yıldır birlikteyiz ama şu ana kadar böyle sarılmamıştı. Sarılmanın etkisinde olup, ne söyleyeciğimi bilmiyordum. Sonra :

-"Eğer sen hep böyle sarılırsan, ben seni her zaman deniz kenarına götürüp, senden Martılar masalını dinlemeye razıyım" dedim

O an gözleri doldu, yüzünde garip bir tebessüm yarandı ve "kader" söyleyip evine gitti....