The Lies Behind The Truth

Chapter 7

"Stop being frog. So boisterous." wika nito kaya natigil ang kasiyahan namin ni Farah.

Frog? Us? What a jerk!

"Don't compare us to frog Zsymond." inis na wika ni Farah marahil sa pagkayamot sa kanyang pinsan.

"Mind your own business and stop being gay." wika ko sa kanya.

Para kasi siyang bakla. Napakapakialamero at laging naninira ng kasiyahan.

"Whatever." wika nito at tinalikuran kami.

Nagkatinginan na lamang kami ni Farah sa kanyang tinuran.

"Is he gay?" tanong ko kay Farah. Bahagyang nanlaki ang kanyang mata dahil sa aking sinabi.

"NO. He's just moody." humahalakhak na wika ni Farah sa akin.

Napasimangot naman ako dahil alam ko sa sarili kong pinagkakatuwaan nanaman ni Farah ang katangahan ko. Paano nga naman kasi magiging bakla yung masungit na yun? Samantalang isang pitikan lang ay tumba na ako dahil sa laki ng kanyang katawan.

"Dad, Mom." sigaw ko pag karating sa bahay.

"We're here iha." rinig kong wika ni dad.

Marahan kong sinundan ang boses ni dad. Nadatnan ko sila sa aking kwarto na inaayos ang aking gamit.

Sinalubong ko sila ng yakap habang nakangiti. Nakasanayan ko na sila'y hagkan tuwing dumarating ako ngunit ngayon ay iba.

"Bakit di niyo po sinabi sakin dad?" nakangisi kong wika.

"We want to surprise you."

"I'm really surprised dad. But, paano pinayagan ang school natin na makapunta sa Akane?" namamanghang tanong ko.

Mahirap mapasok ng mga school ang Akane dahil sa sobrang taas ng pamatayan dito. Ilang beses ng sinubukan ni dad na maipasok doon ang SIS ngunit palaging bigo si dad dahil pang lima lamang ang ranggo ng SIS. Tanging top 3 sa international schools lamang ang nakakapasok dito---wait!?

"OMG!" malakas na wika ko ng may mapagtanto.

Hindi ko mapigilan ang pagtulo ng aking mumunting luha dahil sa saya. Matagal na itong pinapangarap ng aming pamilya. Sa wakas ay naisakatuparan na.

"Stene International School is now on the rank 2." wika ni mom. Halata sa mga mukha nila ang galak kaya di ko maiwasan na maging emosyonal.

"Are you guys ready?" tanong ni Misis Reyes ng malapit na kaming makumpleto.

Siya kasi ang nakatalaga sa aming mga magtatapos sa kolehiyo.

"Yes Misis." masasayang wika ng mga estudyanteng katulad ko. Napangiti naman ako dahil sa pagmamalaking nararamdaman para sa aking mga magulang.

"Hey. Alam mo na ba?" hinihingal na tanong sa akin ni Farah habang hatak hatak ang hinihingal ring si Zsyco.

Napakunot noo na lamang ako sa kanilang dalawa.

"Bakit kayo hingal na hingal?"

"Kanina ka pa hinahanap ng babaeng to. At dinamay pa ako sa kalokohan niya. Tsk!" inis na wika ni Zsyco. Napa peace sign na lamang si Farah dito.

Di ko mapigilang mapangisi sa kalokohan ni Farah dahil sa nakikitang inis sa mukha ni Zsyco. Nawala ang iritang nararamdaman ko kanina sa kadahilanang sila na lamang ang hinihintay.

"Ano ang dapat kong malaman?" tanong ko ng binalewala ang paghihimutok ni Zsyco.

"Do you remember our project?"

"what project?"

"The by two's project. Yung mag cocover ng kanta then we'll record it." pagpapaliwanag ni Farah.

Nalukot naman ang aking mukha ng maalala ito. Ito kasi ang dahilan kung bakit ako nadetention kasama si Zsyco dahil ayoko siyang makapartner.

"What about that?" kunot noong wika ko. Tahimik lang naman si Zayco sa isang gilid namin habang nakikinig sa kanyang cellphone.

"We'll do that project in Akane."

"Ano namang kasayasaya dun?"

"Partner ko kasi si Kenzo" kinikilig na wika ni Farah.

"Who's Kenzo?" kunot noong tanong ko.

"My love---"

"Go to the bus now kids. We'll go now." wika ni Misis Reyes.

Nakita ko naman ang pagirap ni Farah dahil di niya natuloy ang kaniyang sasabihin ng sumabat si Misis Reyes.

Tinawanan ko na lamang ito at hinila sila ni Zsyco papuntang bus. I don't know but i feel comfortable with them now,kahit lagi akong iniinis ni Zsyco.

Huli kaming nakapasok sa bus dahil sa sobrang tuwa ng mga kapwa namin estudyante sa pagloob.

Mula sa pagpasok namin ay hindi nawala ang ingay.

"Tsk! Annoying." inis na wika ni Zsyco na nakatabi ngayon sa akin.

Magkakatabi kaming tatlo nila Farah, kaya naman napapagitnaan nila ako.

"Don't mind them." wika ko ng nakangisi. Ang sarap kasing unatin ng kanyang noo na ngayon ay lukot na lukot dahil sa inis.

"They're so noisy."

"Makinig ka nalang ng music Zsymond." ani naman ni Farah na ngayon ay nakangisi na dahil sa nakikitang inis sa mukha ng kanyang pinsan.

"Ginawa ko na. Kayalang naririnig ko padin sila." namumuryot na wika nito. Hindi namin mapigilan ni Farah ang paghagikgik sa kanyang tinuran.

"Masaya lang sila. Ikaw ba hindi?" nakataas ng kilay na wika ko.

"Hindi." irap nito at tinalikuran kami.

Nagkatinginan kami ni Farah at patagong tumawa.

Kakaiba talaga siya sa lahat. Lahat ay masayang masaya maliban sa kanya.

"Quite kids." wika ni Misis Reyes at iminuwestra na aalis na kami.

Mabilis na nawala ang ingay ngunit ang ngiti sa labi ng mga estudyante ay hindi nawawala.

"Palit tayo ng upuan." wika ko kay Zsyco matapos ko siyang kalabitin.

Umiling lamang ito at hindi ako pinansin. Napaka sungit talaga.

"Please." pangungulit ko pa sa kanya ngunit hindi ako pinag bigyan ng pansin.

Napanguso na lamang ako dahil sa kanyang tinuran. May narinig ako tumawa sa gilid ko.

"What?" inis na wika ko kay Farah na kanina pa pala pinapanuod ang pangungulit ko kay Zsyco.

Umiling lamang ito habang tinatawanan ako.

Umirap ako sa hangin at tumingin na lang sa labas ng bintana. Mas gusto ko kasi sa tabi ng bintana dahil gusto kong tumintingin sa mga tanawin habang bumabiyahe. Inunahan lang kasi ako ni Zsyco kanina.

"Stop pouting." wika ni Zsyco ng mapansing nakanguso ako sa kanyang tabi.

"Hindi parin kita papaupuin rito kahit artehan mo ko."

"Whatever." inis na wika ko.

"Tayo nalang magpalit Kisha." pang aasar na wika ni Farah.

Nagsisisi na kong sinabi ko na gusto ko silang kasamang dalawa. Damn!

"Talk to my hand." wika ko at itinakip sa mukha niya ang kamay ko.

Narinig ko ang kanyang paghagikgik sa gilid ko ngunit hindi ko na lamang ito pinagbigyang pansin.

Itutuloy.....