DİREN

KAÇAMAKLAR -7-

FAYDEE - CANT LET GO   <<<< DİNLERSENİZ SEVİNİRİM GAYET GÜZEL BİR ŞARKI ANLAMLARI DA ÇOK HOŞ :)) OYLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM <33 BİRAZ GEÇ GELDİGİ İCİN UZGUNUM :))

        Ah o hastanenin tarif edilemeyen burunun alışık olmadığı pis kokular. Hani içeriye girdiğin an ilaçlar seni hapseder hafifçe öksürürsün ya da burnunu elinle kapatırsın. Hastane yatakları hiç rahat değil. Ortam zaten insanı bayıyor. Biraz başım ağrıyor kendimi yorgun hissediyorum.

    Gözlerimi açamadan kıpırdanmaya başladım kollarımda ki kabloların olduğunu fark ettim. Beni engelliyorlardı. Onlardan kurtulmaya çalışırken canımı yakıyordum ama bir türlü vazgeçemiyordum. Sesler gelmeye başladı oda da gözlerimi araladığımda iki hemşirenin içeride olduğunu gördüm. Birinde sakinleştirici vardı. Diğeride çırpınan kollarımı tutuyordu.

‘’İyiyim ben bırakın beni !’’

    Ses çıkarmadan işlerini halletmeseler olmaz değil mi ? Karnımın ortasında sanki çok büyük bir boşluk var ve ben hareket ettikçe yanıyor sanki orası hemşirelerden birisi:

‘’Kolunu iyice tut.’’

‘’Çok kıpırdıyor.’’

    Ben kendimi sadece öyle kıpırdanıyorum sanıyordum bedenim ne halt yiyorsa hissetmiyorum.

‘’Hayır. İyiyim ben.’’

   Seslerini artık duymuyordum kadın bana yaklaşarak iğneyi koluma batırdı. Verdiği bu sakinleştirici beni uyuşturuyor. Yorgunluk ve uykum artarken uyku beni ele almaya başlıyor. Ne kadar dirensem de bu ilaçlar resmen beyin yıkıyorlar. Bu ara çok uykum var hem de çok.

   Kendime gelebildiğimde elim birisin elleri arasındaydı. Kafamı ona doğru çevirdiğimde başını yere eğmiş öne doğru düşen saçları vardı. Heyecanlanmıştım, kalbim şimdiden hızlıca atıyordu. Hastane kokusundan sonra Deniz kokusunu hissetmek beni mutlu etmişti.

‘’Can.’’

   Sesimi bir anda duyduğu için kekelemişti.

‘’R-rü-ya.’’

     Çok heyecanlanmıştı. Sesi çok titrek çıkıyordu. Bana doğru yaklaştı elimi acıtmaktan korksa da sıkıca tutuyordu. Sessizce fısıldadı:

‘’Özür dilerim.’’

    Özür dilemesi gereken bendim.

‘’Özür dilerim.’’

    Öksürerek doğrulmaya çalıştığımda hemen ayağa kalkarak yastığı arkaya doğru yaslandırarak düzeltti. Beni de hafifçe oturma pozisyonuna getirdi. Tekrardan elimi tuttu gözlerimin içine bakıyordu.

‘’Gitme diyemeden gittin. Seni durdurabilirdim gitmene izin vermeyebilirdim. Seni dinlediğim için kendimden nefret ediyorum. Kapıdan çıkmanı izlemek yerine kapının önüne geçip burada kalmanı emrederdim.’’

   Ona baktığımı fark ettiğinde derin bir nefes aldı konuşmaya devam etti

‘’Senin yanında benliğimi buluyorum ben. Bunları yapanı bilmiyorum bulduğumda çok kötü olacak. Kimse sana bunları yapamaz ! ’’

‘’Ama yapıldı.’’

‘’Evet pişmanım.’’

‘’Ölüyordum.’’

‘’Ölmedin.’’

‘’Gitmemeliydim.’’

‘’Gitmemeliydin.’’