DİREN

EN GÜZEL YANLIŞIM -8-

    HEP EKŞIN HEP .S BENİMDE HAYATIMIN HER DAKİKASINDA EKŞIN OLDUĞU İÇİN HER BÖLÜMDE BİR HEYECAN VAR. MULTİMEDYALARA BAKABİLİRSİNİZ CAN VE RÜYA VAR. OKUYUCULAR ARTSADA OYLAR YERİNDE KALIYOR SADECE BİR YERE BASMAK O KADARDA ZOR OLMAMALI DEĞİL Mİ ?

    SİZDEN ÇOK BİRŞEY DE İSTEMİYORUM SADECE OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM YB İÇİNDE SINIR KOYMAK ZORUNDAYIM 10-15 VOTE GELİRSE YB GELİR. SİZİ SEVİYORUM..

   Gece yarısındaydık ve ben hala çok enerjiğim yerinde duramıyorum yaptığım tek şeyse gülmek. Yol boyunca istediğimi yaptım. Son ses müzik açtım, ayağa kalkıp insanlara laf ettim, bol bol espri yaptım bazıları o kadar soğuk espriydi ki Can bana dik dik baktı. Dediğim her cümle sonunda kahkaha atar oldum çok

  Annemi yolda aramıştım üç gün sonra evden ayrılıyormuş ve kaç gündür neden ona haber vermediğini soruyordu, bu halimden şikayetçiydi. Onu uğurlamaya geleceğimi söyledim, biraz üzülmüştür fakat gitmek isteyen de o. Benim ise nasıl yalnız yaşayacağım konusu boğuyordu. Evin gürültüsüne alışmıştım. Şimdi evin sessizliği onu ele alacak olması beni tedirgin ediyordu. Hepsine alışacaktım onlarda bu duruma alışacaktı.

   Babam beni hiç aramamıştı gerçekten beni umursamıyor mu ? Gözünde hiç miyim ? Canla gittiğim yemekte dekolteli kırmızı elbise giyinen bir kadınla onu gördükten onun hakkında tüm hislerim değişti. Annemin de benim de aldatılmış hissini üzerimizde taşır olduk.

    Annemin bu kadından haberi yoktu. Bu kadında neyin nesiydi ? Oysa mutlu bir aile tablosuyduk biz. Ne oldu bir anda böyle, neden herkes içine kapandı. Annem neden alttan alıyordu her şeyi bir bilsem hepsini öğrenecektim. Herkesten bu yaşananların nedenlerini teker teker soracaktım. Bunları düşünerek keyfimi kaçıramazdım anın tadını yaşamalıydım. Beni yoran bu düşüncelerden sıyrıldım.

    Hastaneden kaçarken ki halim geldi aklıma belki kaçarak durumu daha kötüye çevirmiştik. Şimdi bizi bulmamaları gerek bulmasınlar da yoksa başımız belaya girerdi. Okulu asıyorduk ama hiç önemli değildi. Serbest bir okuldu; öğretmenler bizi takmıyorlardı resmen. Dedikodu okuluydu. Can benim düşünceli halimi fark etmişti.

"Sonunda sessizlik"

"Gülmek ve bos boğazlık bana yakışmıyor mu?"

"Yakışacağını ummuştum." Sırıtıyordu.

"Pislik."

"Ayıp insan sevdiğine pislik der mi ?"

"Asil senin yaptığın ayıp."

"Hı hı ne demezsin."

"Öküz."

    Sanki benle uğraşmak istemiyordu, sadece gülümsemekle yetindi.

Taş eve giden orman yoluna girmeden önce sahil kenarında Can arabayı durdu. Torpido gözünü açtı, içinde viski şişesi vardı. Uzanıp onu oradan aldı. Şişeyi kafasına dikti, yutkunduktan sonra hafifçe titredi çok ağır geldiği halinden belliydi. Yolda yemek yememiştik midesine dokunacaktı.

    Arabanın kapısını açtı sahile doğru yürüdü, ellerini saçlarında gezdirdi. Sürücü koltuğuna bıraktığı viski şişesinide alıp bende arabadan çıktım. Onun yanına toparlayarak ulaşabildim. Ben düşünürken –kıpırdamadığım zaman- bacağım uyuşmuş, sızlıyordu. Yanına gelip şişeyi kafama dikecektim ki Can ellerimden viskiyi aldı tekrardan kafasına diktibakışlarını gözlerime çevirdi.

"Onu içemezsin."

"İçebilirim ki."

"Karnının halini unuttun galiba. "