Rest my Soul [✅]

05. Εξηγήσεις

Μην ξεχνάτε να ψηφίζετε και να σχολιάζετε😄
--🌹--

"Είστε σίγουρος κύριε Μιέλ;"

Ο μεσήλικας τον κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας- ίσως και δέους. Είχε αντιμετωπίσει παρόμοια περιστατικά στο παρελθόν, όμως το συγκεκριμένο τού είχε ελκύσει το ενδιαφέρον. Τόσα χρόνια εργαζόμενος στο νοσοκομείο και ακόμη υπάρχουν ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα τον εντυπωσιάζουν, μερικά εγγράφονται εφόρου ζωής και στη μνήμη του και παρουσιάζονται με τόσο πάθος, αποτελώντας θέμα καθημερινής συζήτησης, στην οικογένεια, τους συγγενείς και τους γνωστούς του. Ευτυχώς ή δυστυχώς, εκείνοι δεν έχουν βιώσει κάτι ανάλογο γι'αυτό και αρκούνται στο να κάνουν επίκληση στα θεία ή, αν βρεθεί κάποιος που νιώθει την ιατρική σαν κάτι οικείο και συναρπαστικό, σε συζητήσεις όχι και τόσο μεγάλου εύρους...

"Όπως σας βλέπω και με βλέπετε κύριε! Αρνείται να ξαπλώσει, επιμένοντας να κάθεται στο πεζούλι του παραθύρου, μυρίζοντας τριαντάφυλλα απροσδιόριστου αποστολέα και προφέροντας συνεχώς τη λέξη Νιρβάνα! Περιμένω, λέει, τον άγγελο μου!"

Ο, νεόφερτος στο νοσοκομείο, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής της πρωτεύουσας με το όνομα Ζακ, αγχωμένος από τούτες τις αντιδράσεις της ασθενούς που παρακολουθούσε στο πλάι αυτού του έμπειρου ιατρού, προσπαθούσε να αναλύσει οτιδήποτε είχαν δει οι οφθαλμοί του και ακούσει τα αυτιά του, χωρίς να παραλείψει το παραμικρό. Ήθελε να βοηθήσει εκείνη την κοπέλα με την πορσελανινη επιδερμίδα, τα καστανά αδύναμα μαλλιά και τα σαγηνευτικά-κουρασμένα όμως την ίδια ώρα- πράσινα μάτια της. Κάθε φορά που οι ματιές τους κλειδώνονταν την ώρα που ο Ζακ τής έκανε τις απαραίτητες καθημερινές εξετάσεις για την πίεση, τους παλμούς της καρδιάς της και τον αιματοκρίτη της, ένιωθε πως τούτο το βλέμμα μπορούσε να τρυπώσει στην ψυχή του και να τον κάνει να αποκαλύψει κάθε του μυστικό που βάραινε τη συνείδησή του τα βράδια, από το πιο μικρό και ασήμαντο στο πιο μεγάλο και προσωπικό.

Όταν ερχόταν αντιμέτωπος με αυτήν την εικόνα, που περιέγραψε στον ανώτερο του και του προκαλούσε ανάμεικτα συναισθήματα, έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μπορέσει να αποσπάσει έστω και μια πληροφορία από την κοπέλα. Ίσως και να ένιωθε οίκτο λόγω της ιστορίας της όμως ήθελε από τα βάθη της καρδιάς του να τη δει μια μέρα δυνατή, να παίρνει εξιτήριο και να αποχωρίζεται αυτό το φρικτό μέρος με το χαμόγελο ζωγραφιστό στα
-κόκκινα πλέον- χείλη της.

"Ίσως να φταίει το γεγονός ότι ξύπνησε κατά τη διάρκεια του χειρουργείου. Το μυαλό μπορεί να παίξει άσχημα παιχνίδια και να την οδηγήσει και στην αυτοκαταστροφή."

Ο νέος ξεροκατάπιε. Δυο εβδομάδες είχε μόλις κλείσει στο νοσοκομείο και αυτή η κατάσταση τον είχε συνταράξει. Σκούπισε τον κρύο ιδρώτα που τον έλουσε όταν άκουσε την λέξη αυτοκαταστροφή. Θεωρητικά γνώριζε τι εστί μετατραυματικό σοκ όμως πού να 'ξερε ότι θα το έβλεπε και στην πράξη από την αρχή της καριέρας του...

"Κύριε, διατίθομαι, αν συμφωνείτε και εσείς πάντα, να αφοσιώνω ένα μέρος του χρόνου μου στο να ακούω ό,τι θα ήθελε να πει σε κάποιον. Ίσως η μοναξιά την πείραξε αρκετά και το σοκ που υπέστη να επιδείνωσε κι άλλο την κατάσταση!"

Οι κόρες των ματιών του άνοιξαν διάπλατα και έτσι διαγραφόταν η έντονη επιθυμία να προσφέρει βοήθεια χωρίς να σκεφτεί στιγμή τον εαυτό του. Ένας από τους κυριότερους λόγους που τον ώθησε προς το συγκεκριμένο επάγγελμα.

"Όπως επιθυμείς αγόρι μου. Να με ενημερώνεις όμως για οτιδήποτε ανακαλύπτεις!"

Ο Ζακ αρκέστηκε σε ένα νεύμα και ύστερα βγήκε έξω από το γραφείου του ιατρού. Κλείνοντας την πόρτα πήρε δυο λεπτά για να μπορέσει να συνέλθει και να μαζέψει όσο κουράγιο του είχε απομείνει μετά από μια φορτωμένη μέρα εργασίας.

Κατευθύνθηκε αμέσως προς το δωμάτιο της, αφού δεν επιθυμούσε να χαραμίσει ούτε ένα λεπτό παραπάνω. Πιάνοντας το πόμολο, θυμήθηκε ξαφνικά πως κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ο καθηγητής τούς είχε τονίσει πως μια από τις συνέπειες ενός μετατραυματικού σοκ είναι η επαφή με τον άλλο κόσμο και ότι ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών το είχε επιβεβαιώσει.

"Ίσως όντως να ήρθε σε επαφή με έναν άγγελο..." σκέφτηκε και ανατρίχιασε ταυτόχρονα. Τίποτα όμως δε θα τον σταματούσε από να τη βοηθήσει...

--🌹--

Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε! Για πείτε!
Σας άρεσε το σημερινό ή βαρεθήκατε;😅 Τι σκέφτεστε για τον Ζακ;😊
Θεώρησα αναγκαία αυτή την πλευρά αλλά μη φοβάστε, θα επιστρέψουμε στην αφήγηση από τα μάτια της πρωταγωνίστριας💟

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:

🔽Δημοσίευσα πριν 4 μέρες μια νέα ιστορία με τον τίτλο Perfect Strangers! Αν σε κάποιον κινεί το ενδιαφέρον, θα το εκτιμούσα πολύ αν της έριχνε μια ματιά👀❤

Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο😘
Μην ξεχνάτε να ψηφίζετε🌟 και να σχολιάζετε💬 αν σας άρεσε!😇

-Ισιδώρα🌹