grabe naman mag mura yung lalaking iyon! WAGAS!!!
hay.. teka... bat nawawala yung doorknob??
eh malamang nasa harapan na ako ng boss ko...
at one glance kanina... I saw a flash of emotion... pero napawi rin lahat ng iyon noong sigawan niya ako
"what the f$c& are you still looking at? Sit down and I will explain your job" iritableng sabi nito... grr... nakakabanas na ah
"pwede ba? Wag ka na mag mura ng mag mura... nakakaintindi naman ako ah... tsaka bat ka ba palaging nakasigaw ha?! Di naman ako bingi eh....
...............................ehehe.... ge tuloy niyo na po yung sasabihin niyo... nagprapractice lang po ako.. magau-audition po kasi ako eh" haha... nabahag buntot ko eh... paano ba naman... kung makatingin eh parang ililibing na ako ng buhay... grabe talaga itong lalaking ito
"so... every.. coffee...."
kakabwisit!!! napaka antipatiko...
"you.... my... sched.."
buti pa si sir Lee.. mukhang mabait at gentleman.. not to mention.. gwapo
"...self..... clear?"
hmp! pag nagpatimpla ito ng kape.. uunti untiin ko ang pagpatak ng lason >.<
"are you f$c&ing listening Jimenez??"
ahh.. yun lang pala? Sabi ko nga na makikinig na ako
"ehehe... boss.. ano po.. pwede pakiulit kasi.."
"leave..."
"ano kasi boss.."
"are you deaf or what? Ayoko sa lahat ay iyong pinapaulit ulit ako?! I told you to f$c&ing leave!!! Mahirap ba intindihin yun? Saang basura ka ba galing ha?!" sigaw niya
ouch.. that's a little below the belt.. naiiyak na tuloy ako
iniinsulto na niya pagkatao ko eh..
Leave daw eh... edi aalis
mukhang nagulat naman siya sa pagtayo ko
"w-where do you... s-saan ka pupunta?" gulat na tanong nito
pumatak ang luha ko kasabay ng pagharap ko sa kanya.. di ko na napigil pa
"sabi niyo po na leave na eh" sisinghot singhot at pupunas punas kong sagot
"alam niyo po sir? Di niyo naman po kailangan pang laitin at tapak tapakan ang pagkatao ko.. kasi po sa simula pa lang ay sirang sira na iyon.. alam niyo po.. mahirap lang po kami.. kaya kinakailangan ko po magtrabaho para mabuhay... hindi para ismolin... kaya ko naman ho lunukin kung sa akin niyo lang ipupukol eh.. opo at boss kita.. but it doesn't give you a right to insult me.. respetuhin niyo sana ako... di nalang bilang babae.. kahit bilang isang tao nalang.. grabe po kasi kayo, eh kung ganoon na lang rin ay mas pipiliin kong huwag na magtrabaho pa" umiiyak kong pahayag... naghalu halo na ang emosyon.. dagdag mo pa ang labis na gutom
