isang buwan nalang..... ikakasal na kami ni Xander... eggzoited na eggzoited na ako...
haha... halos mangamatay na nga ako sa pagdidiet... ang dating 26 na waistline ko ay 24 na lang ngayon.. prepare prepare para pretty
Nga pala, di na ako isang alila ni Xander... isa na akong photographer... hehe...
pero espesyal ang mga pictures ko dahil kinakailangan muna ito ilubog sa kemikal at patuyuin bago ka magkaroon ng isang magandang litrato.....
may sarili akong working place sa mansyon namin ni Xander..
yep.. nakikimansyon na ako kasi kagaya ng sabi ni papa ( feel na feel po noh) na amin na raw ang mansyo
gusto pa sana nila na sa ibng bansa na kami manirahan... but I chose this house... because it holds a lot of beautiful memories....
may masakit
may malungkot
pero ang higit na ayokong pakawalan ay ang kasiyahan
at syempre ang pagmamahal na meron dito....
eto ako ngayon.. skipping my way papuntang working paradise ko....
isa na lang kasi at matatapos ko na ang collage na ibibigay ko kay hubby^0^
ito yung stolen shot habang nagtatrabaho siya.. gwapo niya talaga.....
lalalalalalalalalalalalalal..... open knob...
hmmm... ang ganda talaga ng lugar na ito... talagang paraiso ang background... kaya paborito ko dito magrelax
ano ba yan! ang engeng ko naman... bat ko ba nilagay sa top shelf yung chemicals... di ko tuloy maabot....
"Andito na ako wifey" nagulat ako sa pagsigaw ni Xander... and the worst happened
isang nakakabinging sigaw ang aking pinakawalan ng tumapon ito sa aking mga mata... sobrang sakit... sobra sobrang sakit....
"ahhhhhhhh.... Xander.... ahhhhhhhhhh" sigaw ko habang sapo sapo ang aking mata...
"sh*t Aleli... anong nangyari... sandali... MANANG YUNG KOTSE!!!!"
wangwangwangwang*
isinakay ako sa stretcher......
"Aleli... mahal na mahal kita...."
then everything went blank
_------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
