CHAPTER NINETEEN

8 0 0
                                    

SABRINA POV

May naramdaman akong pumasok kaya humarap ako dun , seb nakita na din kitang muli , miss na miss ko na siya , pero nasasaktan ako sa titig niya , napakalamig niyo at wala kang makikitang kahit anong emosyon.

"seb?"-me

"anong kailangan mo? pano ka nakapasok?(cold tone)"-seb/king

"gusto ko lang makausap ka seb, pinapasok ako ni manang rose , kilala niya kasi ako"-me

"okay .(walang gana niyang sabi)"-seb/king

"king mag usap naman tayo ng maayos oh , please."-me

sasagot na sana siya nang may biglang tumawag at sa unang pagkakataon nakita ko ulit ang ngiti niya , miss na miss ko na yun . kelan mo kaya ako bibigyan ng mga ganyang ngiti seb. sinagot na niya ang tawag medyo lumayo lang siya pero sapat na para marinig ko.

"bakit queen? ihiga mo lang yan at wag mo kasi akong isipin para makatulog ka uli . haha wag kang defensive queen napaghahalataan ka . sige na , itulog mo na yan at pupunta ako mamaya dyan , bibilan kita ng chuckie . okay . hahaha sige na , i love you reyna ko."-seb/king

Shit . ang sakit haha , parang kelan lang ganyan siya sa akin . di ko mapigilang mapaluha . ang sakit eh . kung bumalik sana ako agad sana di ako nasasaktan ng ganto .

"bakit ka umiiyak?"-siya

"wala na puwing lang ako.(sabay punas sa luha ko)"-me

dati ikaw ang nagpupunas sa bawat luhang lalabas sa mata ko ngayon ikaw na ang dahilan ng bawat pag luha ko .

"pwedi bang saka na tayo mag usap may mahalaga pa kasi akong gagawin"-seb/king

"sige . txt na lang kita . pwedi ko bang kunin number mo"-me

"okay , (at binigay na niya) sige txt na kang kita . mauna na din ako"-me

Dali dali akong lumabas at di ko na mapigilan ang luhang kanina pa gustong kumawala sa mata ko.

"kasalan mo yan sab , kaya ka nasasaktan ng ganyan kung hindi mo inuna sarili mo at hindi mo siya binale wala , sana masaya pa kayo , sana ikaw pa din ang mahal niya. (lumuluhang sabi ko saking sarili)"-me

Alam ko seb nasaktan lang kita kaya mo ako ginaganito , alam ko pag nakapag usap tayo , maliliwanagan ka din at babalik ka sakin .

Umalis na ako sa bahay nila at umuwi na kila cindy at kailangan ko ng mapag lalabasan ng sama ng loob .

SEB/KING POV

Nakatingin kang ako sa pintong nilabasan ni sab. ou nasasaktan ko siya pero mas masakit ang ginawa niya sakin , minahal ko lang naman siya ng lubos at ano ang sinukli niya wala , iniwan ako pinangakuang babalik pero ano nawalan siya ng oras sakin at dumating pa ang time na tuluyan na siyang walang paramdam , pinag muka niya akong tanga na naghihintay sa wala .

"kaya di mo ako masisisi sab kung baliwalain na din kita"-me

Umakyat na ako sa taas at nagpahinga. pupunta pa ako sa taong nagbibigay sakin ng pag asa sa bawat araw para mabuhay at maging masaya .

di ko na muna inisip si sab, pinahinga ko muna ang isip ko . at tuluyan na akong nakatulog.

NAKALIPAS ANG ILANG ORAS

Naalimpungatan ako at tiningnan ang oras sa phone ko , di papala ako nag lulunch , 3 pm na . nag ayos lang ako at bumama . nakita ko si renzel sa sala.

"bro andito pala si sab kanina?"-renzel

"yeah.(walang gana kong sabi)"-me

"may nararamdaman ka pa sa kanya?"-renzel

Loving You, MY KING (COMPLETE)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang