Αδύνατον να αντισταθείς!

~ 9. Ερωτική νύχτα! ~

Ελίνα!

"Αγάπη μου είσαι καλά; μοιάζεις σαν να είδες κάποιο φάντασμα." Μου είπε ο Πέτρος μόλις επέστρεψα στο τραπέζι.

"Όχι αγάπη μου καλά είμαι. Που θα πάμε μετά;"

"Έλεγα να πηγαίναμε μια βόλτα."

"Εντάξει τότε πάμε." Του είπα και σηκωθήκαμε.

Περπατήσαμε σε όλο το Πήλιο σχεδόν για να το γνωρίσουμε. Ο Πέτρος με κρατούσε από το χέρι και μου χαμογελούσε συνέχεια. Εγώ όμως δεν μπορούσα να το χαμογελάσω  Γιατί η διάθεσή μου είχε πέσει αρκετά και ρο μυαλό μου είχε τρελαθεί.

Και αυτό μετά από απο αυτο που ειδα στο μπάνιο. Δεν μπορεί να συνέβη αυτό, δεν γίνεται. Πώς γίνεται η Αντιγόνη να βρίσκεται εδώ και μάλιστα σε κάθε βήμα που κάνω;

Γιατί εκτός από το μπάνιο, την είδα και στο δίπλα δικαστήριο από το δικό μου, την είδα και στο μπαρ να κάθεται στο απέναντι τραπέζι από εμάς ή να χορεύει ακριβώς πίσω από τον Πέτρο για να την δω μόνο εγώ.

Το κεφάλι μου πάει να σπάσει και το μυαλό μου να τρελαθεί και μόνο που βλέπω παραισθήσεις. Ξέρω πως ο Πέτρος θέλει να είναι μαζί μου για αυτό δεν υπάρχει λόγος να φοβάμαι. Άρα δεν πρέπει να υπάρχει λόγος να την σκέφτομαι.

"Αγάπη μου γυρνάμε στο σπίτι; Δεν νιώθω καλά. Ίσως να με πείραξε το ποτό." Του είπα ενω χορεύαμε αγκαλιά.

"Ναι πάμε." Του είπα και αφού πήραμε τα πράγματά μας μπήκαμε στο αυτοκίνητό του.

Όταν φτάσαμε στο σπίτι, ο Πέτρος μπήκε να κάνει ένα μπάνιο και εγώ τηλεφώνησα στην Γωγώ. Της έλεγα όλα αυτά που συμβαίνουν και εκείνη με πέρασε για τρελή. Ο Πέτρος όμως με άκουσε και ήθελε να μάθει τι συμβαίνει.

"Πες μου τι συμβαίνει Ελίνα."

"Εντάξει θα σου πω, αλλά δεν θέλω να θυμώσεις."

"Δεν θα θυμώσω γιατί δεν μπορώ να σου θυμώσω." Μου είπε βάζοντας το χέρι του στο μάγουλό μου και έτσι του εξήγησα τι συμβαίνει.

Εκείνος με πήρε αγκαλιά και μετά με φίλησε ρίχνοντάς με στο κρεβάτι.

"Αγάπη μου μην φοβάσαι. Δεν θέλω την Αντιγόνη, αλλά εσένα. Σε αγαπάω πραγματικά. Για αυτό μην ανησυχείς" Μου είπε και άρχισε να με φιλάει.

Εγώ είχα κλειστά τα μάτια μου και παραδινόμουν στο άγγιγμά του και στο φιλί του. Ξαφνικά το χέρι του έφτασε στο φερμουάρ του φορέματός μου και σταμάτησε.

"Σε θέλω πολύ Ελίνα." Μου είπε με φιλιά στα χείλη μου.

Τότε εγώ του έπιασα το χέρι και μαζί κατεβάσαμε το φερμουάρ. Τον φίλησα με πάθος και δυνατά για να του δείξω πως θέλω να προχωρήσω μαζί του.

"Και εγώ σε θέλω Πέτρο." Του είπα εγώ όσο αυτός με φιλούσε στον λαιμό.

"Είσαι σίγουρη για αυτό αγάπη μου;"

"Μόνο εσύ θέλω να με αγγίζεις και να με φιλάς. Είμαι πιο σίγουρη από ποτέ." Του είπα εγώ και τον τράβηξα κοντά μου.

Εκείνος με σήκωσε στην αγκαλιά του ενώ ταυτόχρονα με φίλαγε και με άφησε πάνω στην κουβέρτα που υπήρχε δίπλα στο τζάκι. Ύστερα μου έβγαλε το φόρεμα αργά - αργά και εγώ του έλυσα την πετσέτα που φορούσε μετά το μπάνιο που έκανε.

Τα χείλη του και τα χέρια του διέσχιζαν όλο μου το κορμί. Με κλειστά μάτια και οι δύο απολαμβάναμε την στιγμή αυτή.

Κάναμε έρωτα για πρώτη φορά και ως το πρωί. Ξάπλωσε δίπλα μου μετά και έβαλε στην αγκαλιά του.

"Σε αγαπάω." Μου είπε και με φίλησε.

"Και εγώ Πέτρο μου."

"Αυτό ήταν το τελευταίο μας βράδυ εδώ και το πιο όμορφο από όλα." Μου έλεγε ενώ με χάιδευε στην πλάτη τρυφερά.

Λίγα λεπτά αργότερα κοιμηθήκαμε αγκαλιά, έχοντας βάλει το κεφάλι μου στον ώμο του.

{...}

Το πρωί είχα βρεθεί στο κρεβάτι μας και όταν άνοιξα τα μάτια μου καλύτερες δεν τον βρήκα δίπλα μου.

"Πέτρο;" φώναξα χαμηλόφωνα, αφού μόλις είχα ξυπνήσει.

"Ξύπνησε το κορίτσι μου;" είπε εκείνος μόλις μπήκε στο δωμάτιο.

Στα χέρια του κρατούσε έναν δίσκο γεμάτο με πρωινό, που το άφησε στο κομοδίνο. Ξάπλωσε και πάλι εκείνος στο κρεβάτι αφού τον τράβηξα κοντά μου με τα χέρια μου τυλιγμένα στον λαιμό του.

"Αγάπη μου."

"Ομορφιά μου." Μου είπε εκείνος ενώ με φίλαγε.

Ένιωσα όμως πως κάτι τον προβλημάτιζε και πως κάτι τον έκανε λίγο απόμακρο μαζί μου. Φοβόμουν πως έφταιγε αυτό που έγινε μεταξύ μας.

"Πέτρο έγινε κάτι;"

"Όχι. Βασικά ναι."

"Όχι ή ναι;"

"Ναι."

"Κοίτα αν μετάνιωσες για αυτό που έγινε εχθές καλύτερα πες το μου τώρα."

"Όχι δεν είναι αυτό και δεν θέλω να το ξανά ακούσω. Εμείς πολύ δύσκολα ξεμπλέκουμε. Να το θυμάσαι ζωή μου."

"Τότε τι έγινε;"

"Είχες δίκιο."

"Για πιο πράγμα;"

"Έπρεπε να σε πιστέψω και να μην το αφήσω να περάσει έτσι το θέμα."

"Τι θέλεις να πεις με αυτό Πέτρο;"

"Η Αντιγόνη όντως είναι εδώ γιατί την είδα και εγώ." Μου είπε εκείνος με ένα σοβαρό ύφος.