-1-

4K 96 4
                                    

Servise binerken aklımda binbir soru vardı.Bugun Kerem'in yanında gördüğüm sarışın şıllak sevgilisi olabilirmiydi diye düşünüyordum mesela.

Yok canım ben bile daha güzelim .Olmaz yani olamaz!

Servisteki yarım saatlik yolculuğumun ardından eve ulaştım.Çizmemin fermuarını indirip bir köşeye fırlattım.

Mutfağa girecekken annemlerin keremden bahsettiğini duydum.

"İkinci kattaki çocuk Zeyneple aynı okuldaymış"

"Evet on ikinci sınıfmış"

"Pek de yakışıklı çocuk evine de sürekli kızlar girip çıkıyor"

Bir saniye?Ben yanlış mı duydum?Ah hayır basbaya kızlar dedi!

"Çok da güzel kızlar "dedi annem kahvesini yudumlarken

Hiç şaşırmadım nede olsa çocuk zengin çocuk taş... 'Birde kendine bak Zeynep' diye düşünmeden edemedim.

Çizmelerimi kaldırıp tekrar giyindim.Biraz hava almaya ihtiyacım olduğunu düşündüğümden aşağı indim.Melis de aşağıdaydı.Koşuyordu.

Beni görünce yanıma yaklaştı.

"Beraber koşalım mı"derken nefes nefeseydi."Biraz dinlen sonra bakarız"dedim gülümseyerek.

"Olmaz terim soğursa hasta olurum"

"Ah evet.Düşünemedim"

"Neyse ben devam edeyim"deyip tekrar koşmaya başladı.

Bende ağır bir tempoda yürümeye başladım.Kulaklıklarımı taktım.Telefonumdan sevdiğim bir şarkıyı açtım.Kafamı telefondan kaldırdığımda Kerem'i gördüm.

Tek değildi.Yanında bir kız vardı.

Okulda yanında gördüğüm şıllak...

Sakin ol Zeynep...Ona kadar say...Hatta yüze kadar say...Ama sakın bu kızın saçını başını yolma...

Ben on ikiye geldiğimde Kerem ve kız yanımdan epey uzaklaşmıştı.

Bir dakika kız mı dedim ben?Şıllak diyecektim yada yelloz da denilebir.

Birkaç saniye sonra Melis tekrar yoluma çıktı.Beni görünce durdu

"Yukarı çıkalım mı"dedi kolumdan tuttup."Olur"dedim ve beraber yukarı çıktık.Melis duşa girdi bende kendimi yatağa attım.Gözlerimi kapattım.

***

Bahçede yürüyordum.Uzaktan sarı ceketli birinin geldiğini gördüm.İyice yaklaştığında Kerem olduğunu anladım.Beni görünce gülümsedi.

"Seni çok özledim"deyip dudaklarıma tutkulu bir öpücük kondurdu."Beni hiç bırakma olur mu"diye fısıldadım.

"Asla Zeynep sen istesen bile seni bırakmayacağım"

"Zeynep Zeynep uyansana...Zeynep kalk...Benim odam burası"gözlerimi araladığımda karşımda Melis duruyordu.

Rüya görmüştüm...Keremin beni öptüğü filan da yoktu...Ama rüyamda da olsa öpüşmüştük!

"Allah belanı versin Melis .Rüya görüyordum kızım rüya"

"Ee banane bundan"dedi."Ya ama rüyamda..."sözümü kesti."Beni ilgilendirmiyor canım.Hadi odana.Giyinicem ben"deyince odasından çıktım.Kendi odama gittim.

Allahım lütfen devamı da gelsin şu rüyanın diyerek gözlerimi kapattım.

Tekrar uyandığımda saat yedi olmuştu.Yarın ki kimya yazılısına çalışmak için fazla vaktim yoktu.Daha kötüsü hiç birşey bilmiyordum.

Tatlı KomşumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin