Tatlı Komşum

-6.Bölüm part 2-

İçmiştim.Duvara tutunarak merdivenlerden çıkmaya çalışırken yere yığıldım.Gözümün önünde Zeynep vardı ve bana gülüyordu.Kahkaha atıyordu

Hayaldi.Farkındaydım.

Aslında onu hiç düşünmüyordum aklıma geliyordu birdenbire.

Belkide o aptal beni düşündüğü için onu düşünüyordum.

Hani derler ya 'düşündüğün kişi seni düşünür'diye.

Aptal Zeynep beni düşünüyordu kesin.

Zor da olsa kendimi toparladım ayağa kalktım ve birkaç basamak daha çıktım.

Anahtarımı bulamıyordum o yüzden kapıyı çaldım.

Kapıyı beren açtı ve beni görür görmez okkalı bir küfür savurdu.

"Abiye küfredilmez Beren"ayakkabılarımı çıkarıp içeri daldım.

"Barış nasıl.Canı dayak çekiyorsa.."Beren sözümü kesti.

"İçtiğinde senden nefret ediyorum abi"

Zar zor odama girdim.Kendimi yatağa attım.

Hala aklımda o salak kız ve gülüşü vardı.Onu güzel bulmuyordum ama onu istiyordum.

Annemin bağırışlarını duyduğumda hiçbir şey hissetmedim.Babamın annemi dövmesine alışkındım.

Küçükken ağlardım evden kaçmaya çalışırdım.Hatta evden kaçmıştım bir kere.Altı yaşındayken.

Kaçırılmıştım.Bir adam annemleri arayıp fidye istemişti.Berbat günlerdi ama şimdi mutluydum.

Altımda arabam çevremde kızlar vardı.

Asosyal takılıp tüm gün sevdiği kızın resmine bakıp ağlayan erkekler vardı.Ben onlar gibi değildim.

İstediğim kızı seçiyor.İşini bitirdikten sonra yüzüne bakmıyordum.

Telefonumu elime alıp Zeynep'i aradım.Hangi kafayla yaptığımı bilmiyordum.

Telefonu babası açtı ve kim olduğunu sordu.Hemen telefonu kapattım.Zeynepin başına dert açmıştım ve sanırım kendi başıma da.

Zeynep'ten

Gece telefonun sesiyle uyandım.Aklıma halamın ölümü gelmişti.

Gece yarısı gelen bir telefon ve hıçkırıklar...

Babamla annem evden aceleyle çıkmıştı o gün bana evde durmam gerektiğini söylemişlerdi.

Hiç etmediğim kadar çok dua etmiştim o gün.Halamın ölmek için çok genç olduğunu düşünmüştüm.

O ölemezdi!

Şimdi yine gece yarısı telefon çalıyordu.Ben yataktan kalktığımda telefon sesi kesilmişti.Odamın kapısını açtım.Babam ve annem yan odaydı.Sanırım çalan telefon benimkiydi.Telefonu babam açmıştı.

Beni bu saatte kim arardı ki?

"Alo.Kimsiniz?Kimsiniz diyor..."sanırım telefon kapanmıştı.

"Zeynep Kerem kim?Seni aramış bu saatte"dedi babam

Annem sevgilim olduğunu düşünmüş gibiydi.Gözlerini pörtletmiş bir şekilde bana bakıyordu.

Kızgın bakıyordu.Hemde çok kızgın.

"Kerem okuldan biri"

"Bu saatte niye arıyor bu Kerem.Bana doğruyu söyle Zeynep"

Sıçtım!Cidden sıçtım!

"Bilmiyorum.Gerçekten.Benim onla bir yakınlığım yok"

"Telefonunda kayıtlı sonuçta.Senin erkek arkadaşın olmaz ki Zeynep"

"Baba sınıftan biri sakin ol"

"Saat üçte sınıftan biri arasın bende sakin mi olayım?"

"Benim bir suçum yok"

"Odana git Zeynep sabah konuşucaz bu konuyu.Telefonuna da el koyuyorum"

Normal saatte bile aramayan hatta yüzüme bakmayan Kerem gece üçte niye aramıştı ki?

Çok saçma ama buna sevinmiştim.

Babam çok kızıcaktı biliyorum ama yinede beni araması hoşuma gitmişti.

Yarınki savunmamı planlarken nereden geldiğini çözemediğim gürültüler duydum.

Sanki biri dayak yiyordu.İçimin cız ettiğini hissetmiştim.

Babam bir keresinde Kerem'in babasının annesini dövdüğünü söylemişti.Acaba Kerem onların sesine uyanıp derdini anlatmaya beni mi aramıştı?

Sanırım ben çok fazla pembe dizi izliyordum.

Sabah kalkmak istememiştim çünkü babama hesap vermem gerekecekti.Ne diyeceğimi bilmiyordum Kerem'in niye aradığını da.

Yataktan kalkıp mutfağa gittim.Henüz kimse uyanmamıştı.Kerem'e gidip niye aradığını sorucaktım.Arayan oydu kendi bokunu kendi temizlemeliydi.

Sesizce evden çıkıp Kerem'lere indim.Kapıyı Beren açtı.

"Zeynep.Merhaba"şaşırmış gibiydi.

"Merhaba Beren.Abinle konuşmam gerek"dedim o da beni içeri aldı.

Kerem'in odasına girdiğimde yataktaydı.Kalkmış ama yatak keyfi yatıyor gibiydi.

Yanına oturdum "Kerem.Kalk"

"Yine mi sen.Beni rahat bırak artık.Düşünme tamam mı beni?Rüyama da girme birdaha"

Söylediği saçnalıklar üzerine kahkaha attım.

Rüyalarına mı giriyordum?

Bunu çok isterdim.

"Yine o aptal gülüş.Gülme"

"Kerem sen sarhoş gibisin"

"Sarhoşum zaten"

Fazla uzatmayıp konuya girdim.Babamlar uyandığında evde olmam gerekti.

"Beni neden aradın"

"Bilmiyorum"birden yatakta doğruldu ve uzun uzun bana baktı.Ellerini kaldırıp yanağıma dokundu.

Ne yapıyordu böyle?

Beni iyice kendine mi bağlıyordu?

"Sen gerçeksin"

"Ne sandın ki.Rüya falan mı"

"E-evet.Senin odamda ne işin var?"

"Beni Beren içeri aldı.Odana girmem de bir sakınca görmedi"

"Sen niye geldim"

"Babama nasıl izah edicem dünkü durumu.Beni neden aradığını falan"

"Bilmiyorum benim sorunum değil ama benden bahsetmesen iyi olur"

"Kerem yazıyordu"

"İyi işte soyadım yazmıyormuş onlarca Kerem var anlamaz bile"

"Bana yardım etmezsen seni de yakarım Kerem"

Tehdidimin ardından Kerem benimle gelip durumu halledeceğini söyledi ama ben durumun hallolacağını sanmıyordum.

*****

Sonunda birşeyler yazdım olmamış olabilir ama hikayeyi toparlayacağım.Akşam tekrar yb gelebilir akşam gelmezse de yarın ve bundan uzun bir bölüm gelicek