Tatlı Komşum

-4-

2 yıl önce

Yatağımın önündeki aynaya bakarak saçlarımı düzeltiyordum.Yakışıklı olduğumu söyleyen onca kıza rağmen hiçbir zaman kendimi yakışıklı görmemiştim ama bunu çaktırmazdım.Kendini beğenmiş gözükürdüm.Hayat çok garipti ve nedense bilmiş olanlar daha çok seviliyordu.

"Keremmm"diye bağıran annemin sesine aldırmadım bunun üstüne kardeşim Beren ciyak ciyak bağırarak odama girdi.

"Test kitaplarımı ıslattın değil mi"elleri belinde yanıma yaklaşırken kıkırdıyordum.

"Yanlışlıkla oldu bücür"dedim saçlarını karıştırken.

"Yakında seni geçicem sen hala bücür diyorsun"

Bu kıza bücür demek haksızlık oluyordu gerçekten!

Hazırlıklarımı tamamlayıp küçük kardeşim Efe'yi de alarak evden çıktım.

"Ece'yle nasıl gidiyor"diye sorduğumda yüzünde muzip bir gülümseme belirdi.

Potansiyel çapkın Efe'miz büyünce kızların hayallerindeki erkek olucaktı.Gerçi şimdiden sınıftaki kızları tavlamıştı bücür.

Telefonumu unuttuğumu anladığımda Efe'ye dönüp "Sen çağır asansörü ben birşey unutmuşum da bir eve bakıcam "dedim.

Telefonum girişteki vestiyerin üzerindeydi.Telefonumu alıp evden çıktığımda Efe asansöre yeni biniyordu.

Tam kapanacakken yetişip asansöre bindim.Asansörde kıvırcık saçlı şeker kokulu bir kız vardı.

Gerçekten de şeker gibi kokuyordu.Yani kendisi değil de parfümü.

Belkide bir evde misafirdi.Yada yeni taşınmışlardı.Ama yeni taşınmış olsalar duymaz mıydım?

Duyardım!

Hatta duymuştum...Muhtemelen yazın üçüncü kata taşınan ailenin kızıydı bu kıvırcık.

Saçları biraz bakımsız ve kabarıktı.

Yüzü fena değildi.Dudakları bu kadar çekici olmasaydı çirkin bile denilebirdi.

Utangaç bir kıza benziyordu.Kesinlikle alt komşunun kızı Açelya gibi sosyal değildi.

Asansörden indiğimizde bukleli kızın arkasında kaldık.Saçlarını savura savura yürümesini beklediğim kız kendine güvensiz olduğunu gösteren bir edayla yürüyordu.

Kendine güvenmeyen kızları sevmezdim.Çirkin bir kız bile kendini beğendiğinde insana çekici gelebilirdi ama kendini beğenmeyen bir kız başkalarını da etkileyemezdi.

Her zamanki gibi okula yürüyerek gidicektim.Kulaklıklarımı takıp yürümeye başladığım sırada Sena aradı

"Efendim meleğim"diye telefonu açtığımda kıkırdadı

"Demek senin meleğinim ha"

"Sadece meleğim değilsin sen benim herşeyimsin "bu kadar da romantik olmak zorunda değildim aslında.Alt tarafı biraz gönül eğlendirecektim.

"Ay yeriiim..."diye cıyaklarken telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.Yoksa sağır olabirdim.

"Aşkım bu akşam arabam geliyor bir tur atarız artık"dediğimde çığlık atmaya başladı.Beni kendinden soğuttuğunun farkında bile değildi garibim!

"Atarız hatta üç beş tur atarız hatta ..."sözünü kestim

"Tamam akşam saat sekizde seni evden alayım mı"dediğimde onayladı.Babası çok geniş bir adam olmalıydı.Ben olsam kızımın saat sekizde bir ehliyetsiz bir oğlanla -yani benle -gezmesine müsade etmezdim.