Yukarı Bak

İlk gürültü

Kapı sesiyle yerimden fırladım.Bir erkek sesi ;
+Aç kapıyı, yardım et! diye bağırıyordu.
Açtım ve açar açmaz eve girdi üzerime düştü.Ela gözleri ilgi çekici,kokusu belki onu hiç tanımasam bile nefes kesiciydi, irkildi ayağa kalktı ve:

+Özür dilerim bunu yapmak istemezdim.dedi.
Sesi fazlasıyla erkeksiydi...
-Neden böyle bir durumda kaldın.dedim.
+Bu adamlarla yıllardır devam eden bir savaş uzun hikaye.dedi.
-Otur.dedim.
+Bu gün burada kalsam sorun olacak mıdır?
-Önemi yok,yalnız yaşıyorum.
+Ailen?
-Kaybettim dört yıl önce.
+Şanslısın benim bir ailem hiç olmadı.
-Yurtta mı büyüdün?
+Evet ama beni umursamayan insanları ben de umursamadım ve yurdu her zaman ailem olarak gördüm.
-Bunu yaşamadım elbet zordur.

Sustu ve başını yastığa koydu akşama kadar uyudu bir şey diyemedim.Kalktığında ben mutfakta yemek hazırlıyordum,arkamdan geldi ve;

+Adın ne ?dedi.
-Serçe.Ya senin?
Serçecik ha güzel isim .dedi güldü.
Bana Tilki derler .dedi
+Gerçek adın yok mu yani
-Murat,yurtta koymuşlar bu ismi.
+Güzel isim Muratcık demem merak etme.

Güldü bu söylediğime , çok güzel gülüyor ,gözleri kısılıyor ,o porselen gibi dişleri ortaya çıkıyordu.Beyefendi çalışıyor herhalde ki kasları bu kadar belli.
Bunlardan banane diyip bu bütün düşüncelerden sıyrılıyorum.

Bu akşam bende kalacak ,misafir odası var zaten anne babamdan kalan bu ev epeyce büyük odasını gösterdim oda kapısında;

+Teşekkürler serçecik.
-Ne için Murat?
+Bugün ki her şey için.dedi.
Güldüm
Gidiyordum ki

"Özellikle de yeşil gözlerinin kısıldığı bu gülüş için."dedi.