Döndüğümde yere çökmüş ağlıyordu. Yanına gittim koşarak, elini tuttum ben de yere çökmüştüm, herkes bize bakıyordu ama bu umrumda değildi. Ayağa kaldırdım, neden ağladığı konusunda hiç bir fikrim yoktu, bana sarıldı bu uzun sürdü beş dakika kadar hiç bırakmadı. Bu hoşuma gidiyor fakat bu düşünce şimdilik bir kenarda duruyordu.
Onun evine geri döndük arkadaşı Özgür çıkacağını söyledi. O gittikten iki dakika sonra bende artık gideyim diye düşündüm. Murat iyi görünmüyordu. Fakat bir şey anlatmıyor bu da beni meraklandırıyordu....
+Otur. dedi...
Otudum bir şey söylemedim konuşmasını bekledim.
Ve...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yukarı Bak
Teen FictionKüçük kız değil artık adım her şey büyüdü ben de büyümek zorunda kaldım.
