De eeuwige koningin

Bij de familie Schreut

 Na koppig ‘Dag mam en dag pap.’ te hebben gezegd was ze nu helemaal alleen in het grote huis. Naja niet helemaal alleen met een paar familieleden, die ze nog nooit had gezien. Met andere woorden vreemdelingen. ‘Ik ben Dina’ zei het meisje van 15 jaar.’Je mag bij mij op de kamer slapen en in de loop van de week krijg je de zolder.’. Lies was helemaal vergeten te vragen hoelang ze bij familie Schreut moest blijven. Ze pakte haar splinternieuwe mobieltje en Sms’te naar haar moeder ‘Hoelang moet ik hier blijven’ Het duurde heel lang voordat ze een antwoord kreeg en het was nog vaag ook ‘ weet ik niet precies een week of drie’ Dina was erg aardig. Ze gaf Lies een rondleiding door haar kamer ‘Jij slaapt op mijn bank en als er iets is mag je me natuurlijk wakker maken.’ en de rest (mevrouw en meneer schreut) ook maar die grote Jonathan had Lies nog niet ontmoet. ‘Hij zit bij vrienden’ was het enige antwoord van Mevrouw Schreut. Stiekem was Lies’ jaloers op Dina’s kamer. Ze had een mooie, lichte en ruime kamer met een stapelbed. Vanonder was er een bank maar boven kon je slapen. Ze had een grote poef voor de TV en een laptop. Lies wilde ook graag een laptop maar die moest ze zelf sparen ,’Ik woon al op mezelf tegen de tijd dat ik zoveel geld bij elkaar heb’ bedacht ze triestig. Dina had op de bank een groot kussen met roze deken klaargelegd. ‘ be… bedankt’ mompelde Lies, ’je zult wel moe zijn dus vanavond gaan we vroeg naar bed, misschien nog een filmpje kijken, als je dat wil.’. Dit was de eerste keer dat het ‘kleine’ meisje glimlachte sinds ze zo ruw bij haar beste vriendin werd weggeplukt. ‘Haha, jij kent me nog niet, films zijn helemaal het einde sowieso!’ Nu glimlachte de grote nicht ook en riep vrolijk ‘mooi zo, ik ga chips halen en ben zo terug met een aantal films, welk genre vind jij leuk? Ik vooral van Fantasie en horror!’ Nu moest ze toch even nadenken ‘ ja ik denk dat ik fantasie ook wel heel erg leuk vind, wat zeg ik haha geweldig.’ Dina sprintte snel de trap af. Nu had Lies even tijd om de kamer te verkennen. Voor ze dat deed pakte ze haar mobieltje en sms’te naar Doortje ‘ Ik heb slecht nieuws, ik bel je vanavond rond tien uur op om alles te vertellen, oké x ?’ Ze kreeg bijna meteen een ongerust antwoord terug ‘ wat voor slecht nieuws? je blijft toch niet de hele vakantie logeren bij een onbekend familielid…En kan je nu niet bellen? Kan ik jouw niet beter bellen? Kusjes hou je sterk!’ Nu wist ze even niet wat terug te sturen ‘ Ik ga een film kijken met Dina, dat is een of andere nicht maar ik kan je nu wel even bellen x’

‘Heej’

‘Wat is er nou aan de hand, je maakt me bang’

‘Sorry daarvoor, maar mijn ouders willen verhuizen en ik moet nu voor drie weken en misschien wel meer bij een broer van mijn vader logeren, maar het punt is dat ik je misschien helemaal niet meer zie.’

‘Ow nee, dat is verschrikkelijk! Ik wil jou niet kwijt!’

‘Ja inderdaad ik jou ook niet! Ik weet niet eens waar we naartoe gaan verhuizen en wanneer wij elkaar weer kunnen zien want we moeten contact houden.’

‘Ik moet eten en bel je terug rond tien uur en dan moet je verder vertellen!’

Dit laatste zei Doortje mat en rusteloos alsof er op de hele wereld niks goeds meer kon gebeuren. Dina stond in de deur opening en mompelde met een zachte stem ‘ Je mist je vrienden eh.’ Lies staarde naar de grond en kreeg tranen in haar ogen. ‘ Ik wil niet verhuizen! Niet nu ik het zo naar mijn zin had op school. Jullie zijn wel aardig hoor, zo niet maar ik kan er niet tegen dat mama en papa zoiets zomaar beslissen zonder het eerst ook nog met mij te overleggen! Ik snap het gewoon niet dat ze mij zomaar achterlaten bij mensen die ik niet ken!’ Dina ging op de bank zitten en nam het meisje dat al haar gevoelens van de afgelopen uren had opgekropt op schoot. ‘ Ik ben dan misschien niet heel veel ouder dan jouw maar ik zal je helpen om het hier zover dat kan je zoveel mogelijk naar de zin te maken, goed? We kunnen leuke dingen doen zoals naar de film gaan en als je zin hebt kunnen we zelfs bij je vrienden op bezoek gaan met mijn treinkaart.’ Met betraande wangen en een rood gezicht staarde Lies naar het meisje dat zoveel ouder en groter leek.