De eeuwige koningin

Nieuwe kleren

Dina keek haar nieuwe huisgenoot aan en vroeg vrolijk ‘Wat zullen wij vandaag is gaan doen?’ Lies haalde haar schouders op, ze had eigenlijk geen idee wat ze zouden kunnen gaan doen. De twee meisjes kwamen Jonathan tegen in de keuken, hij was nu ook maar pas bezig met ontbijten. Rond een uur of twee hakte de oudste van de twee de knoop door ‘We gaan shoppen’ Lies keek haar met grote ogen aan ‘Doe je dat niet met je moeder? Hoe moeten we daar geraken?’ ‘Met de bus.’ Zei de ander vrolijk. Niet veel later stonden ze beide aan de bushalte. Lies had een kort T-shirtje aan en een shortje en haar vertrouwde sneakers. Dina had een kort kleedje aan dat haar bijzonder goed stond met daar onder hakjes. De bus kwam aangereden en de oudste van de twee meisjes haalde een 10-rittenkaart voor de bus tevoorschijn. De twee stapte in en Dina tikte het kaartje twee keer af. Jonathan kwam aangerend en sprong net op tijd op de bus. ‘Wat kom jij nou doen!’ vroeg Dina schril. ‘Ik ga met jullie mee, ik ben een expert in mode.’ Hij ging naast Lies zitten die opgewonden maar onzeker op haar stoeltje schuifelde. Eenmaal in de stad kregen ze alle drie terug honger. Bij een frietkraampje werd er friet met mayonaise gekocht en drie grote ijsjes bij het winkeltje ernaast. De drie waren dit aan het opsmullen. Lies keek even naar de grote jongen naast haar. Ze vond hem heel aardig, hij had alles getrakteerd. Een jongen was nog nooit zo aardig geweest. Lies zette het uit haar hoofd. Waar was ze mee bezig het was familie. Jonathan ging binnen in de Mediamarkt terwijl de twee meisjes naar kledingswinkels zochten. De meisjes scharrelde tussen de kledingrekken op zoek naar iets leuks en iets dat in de zomer gedragen kon worden. Lies ging alvast kleren passen in een van de kledinghonkjes terwijl Dina jurkjes, broeken en shirts aangaf om te passen.

Al gauw was Lies een paar kledingstukken rijker geworden. Dina had een prachtig paarsblauwe jurk voor haar uitgezocht. Het meisje popelde om hem al aan te trekken maar bedacht zich. Het moest netjes blijven, ze zou hem vanavond aandoen en laten zien aan tante Silke. Lies greep naar haar mobieltje maar pakte mis, ze keek inde zak van haar shortje en merkte dat ze die vergeten had. Ze haalde haar schouders op en vroeg zich af of haar ouders haar zoude missen. De twee kwamen Jonathan weer tegen vlakbij de bushalte. Dina mompelde’ Ik moet nog even voor mama naar de winkel, blijf je bij Jonathan of ga je even mee.’ De broer antwoorde voor haar en zei ‘Ze blijft even gezellig met mij babbelen, toch Lies?’. Het meisje knikte verlegen maar glimlachte wel. Ze schuifelde iets dichter naar de grote jongen en Dina vertrok naar de supermarkt.

‘Wat heb je allemaal gehaald? Leuke kleren gekocht?’ Lies moest lachen ‘Beste mode-expert, nu is het niet meer de moeite e om me advies te geven.’ Hij lachte en bekeek de nieuwe kleren.’ Lies hield ze stuk voor stuk netjes omhoog terwijl Jonathan ze keurde. Het eerste was een wit shirtje, Lies was er heel blij mee en Jonathan las dat van haar gezicht af. Het tweede dat het meisje liet zien was een kort topje. ‘Die moet je is aandoen en laten zien straks’. Helemaal als laatste werd het paarsblauwe kleedje getoond.

 

Dina liep onrustig richting de supermarkt. Ze had Lies liever met zich mee genomen maar het was nu niet anders. Ze had zich voorgenomen om extra snel de nodige inkopen te doen. Eerst ging ze naar de broodafdeling. Ze zocht stokbrood uit en sandwiches voor de volgende ochtend. Ook drinken was bijna op had mama die ochtend gezegd dus liep zocht ze limonade uit en frisdrank. Natuurlijk bleef ze veel te lang hangen op de afdeling waar al het lekkers lag. Bij de kassa aangekomen was ze dan ook heel wat zoetigheid rijker. Toen ze naar buiten liep richting de bushalte zag ze haar broer staan samen met het meisje dat ze onder haar hoede had genomen. Lies kwam op haar afrennen, helemaal opgetogen en hielp met de boodschappen. Jonathan was blijven staan. Niet veel later kwam de bus aangereden. Ze stapte met z’n drieën de bus op en Dina pakte haar tien rittenkaart tevoorschijn. De drie gingen helemaal achteraan in de bus zitten. Het was een warme en zeer benauwde busrit. Eenmaal thuis gekomen liepen Dina en Lies rechtstreeks naar de achtertuin terwijl de oudste van de drie naar binnen ging. Jonathan had genoeg sociaal gedaan met de twee meiden en was het beu om hun gekwebbel aan te horen. Jonathan ging voor de spiegel staan en keek zichzelf vermakelijk aan. Hij vond zichzelf de beste en knapste van al zijn vrienden, dit liet hij ook aan hun merken.