Duygularımın ağırlığıyla yaşadım bu zamana kadar. İçimde ki fırtına bir kar tipisi gibiydi. 19 yaşında hiç hafife alınmayacak acılar yaşadım.
Annemin ölümünden sorumlu tutuldum, babamın sevgisinden mahrum bırakıldım.
Herşeye o kadar kırıldım ki kimseye güvenemiyorum artık. Değer veremiyorum değer görmediğim gibi.
Ben kim miyim ?
Adım 'tutya' . Bu ne biçim isim dediğinizi duyar gibiyim. Bu ismi hafife alma anlamı kendimden daha büyük. 19 yaşındayım , babamın varlıklı olması , istediğim herşeyi alabilmem görmek istedigim yerleri gidip gorebilmem mutlu olduğuma işaret değil.
Oysa ki ben yalnızlıkta boğuluyorum.
Babam ' Tuğrul Şafak ' karanlığın adamı. Annemi öldürmekle suçlayan annemin tutyası'nın katili. Babamı herzaman çok seviyordum ne kadar beni suçlasada ne kadar sevgisinden mahrum bıraksada bende ki ona karşı karşılıksız bir sevgiydi.
O zaman hikayem başlasın.
Multimedya : Tutya
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAR GÜNEŞİ
Novela Juvenil~ Buz gibi havada dışarı çıkmıştı genç kız. Ürkek bir ceylan gibiydi kendisinden bile korkuyordu. Korkmasıda gerekiyordu zaten yaşadıkları kolay birşey değildi. ~ - Affet beni baba. Kalbindeki karanlığa ait olamadım. * Onun adı "Tutya". Gözleri...
