12.bölüm

816 105 29
                                    

Kapıyı çarptım eve girdim sinirden ağlıyordum bana neler demişti başından beri bu işte olmak canımı sıkıyordu zaten birde onun böyle davranması iyice yormuştu beni ağlaya ağlaya uyumuşum kendimi sevgilisinden ayrılmış depresyon daki ergen kız gibi hissediyordum bi nutellam eksikti okadar

sabah erkenden uyandım ve duşa girdim zaten başım çok kötü ağrıyordu duştan çıkıp üstümü giyindim ve sahilde biraz yürümek için dışarı çıktım temiz havayı çiğerlerime doldururken dün gece olanlar aklıma gelmişti gözlerimin yandığını hissediyordum acaba mesaj atmışmı yada aramışmı diye telefonuma baktım ne mesaj vardı ne bişey normalde uyandığı gibi mesaj atardı ama bugün atmamıştı içim buruk tu o sırada mesaj geldi jinden geldi diye sevinirken geom dan geldiğini gördüm

"Günaydın "

"Günaydın " yazdım hayal kırıklığına uğrayarak

Ve gidip bi bankta oturdum denize bakarken yine jini düşünüyordum saat erkendi belki arardı derin bi nefes aldım niye bu kadar dert ettim sanki of unutmaya çalışsamda hep aklımda gözümden bi yaş düştüğünde elimi yüzüme götürdüm uff yeter artık kafamı geriye atıp gözlerimi kapadım o sırada birisi güneşimin önüne geçti yavaşça gözlerimi açtım

"Ne tesadüf " dedi gülümserken geom cidden ne tesadüf

"Ah geom merhaba " dedim yüzüme bakıp

"Hiç iyi görünmünsun" dedi

"Ne nasıl" gelirken aynaya bile bakmamıştım

"Gözlerin morarmış"
Telefonumun ekranından kendime baktım cidden morarmıştı

"Ders çalıştım sabaha kadar " yalan söylemek hayatımın bi parçası olmuştu yok yok hatta bi organım olmuştu artık

"Buralardamı oturıyorsun" diye sordu

"Evet"

"Bende "

"Way be " dedim gülerken

"Kavga ettiniz dimi" dedi

"Ne kimle"

"Emin olmadığın sevgilin le "
Gülümsedim ama gözümden yaş gelmişti

"Biraz" dedim

"Kıskanç bi tipi var zaten"

"Nasıl"

"Yani gözünden ateş çıkıyordu dün gece " evet sinirlıyken çok korkunç görünüyordu bi okadarda yakışıklı o kaşlarını çatması falan fuuuff aman Delirdim yine ya uff

"Kıskanmış evet " dedim istemsizce göz yaşlarım düşüyordu gerçekten sevgili bile değildik neden bu kadar kıskanmıştı ki diye düşünüp daha çok kahroluyordum cevap bulamıyorum çıldıracağım .

"Sana güvenebilirmiyim" dedim cidden içimi dökmem gerekiyordu ve nedense bu çocukta psikolog tipi vardı

"Tabi ne konuda" derin bi nefes aldım ve herşeyi anlattım sonuna kadar gözünü kırpmadan dinledi ve

"Bi telefon için mi kabul ettin yani"

"Evet ama sonra iş değişti annesi öğrenmiş şimdide kadın üzülmesin diye bozamıyorum oyunu " dedim

"Bi oyun ama sana bağırdı dün gece " bana bağırması kulakkarımda çınlarken ağlamam hızlandı

"Evet ama neden bi cevap bulamıyorum "

"Seni seviyor olamazmı"

"Olamaz olmasın biz arkadaşız ve arkadaş olarak kalmak istiyorum " dedim ilerisini düşünmek istemiyorum tamam bana yakınken heyecandan ölebilirim her gülümsemesinde içim gidebilir ama biz olamazdık o bir idol olacaktı bense sıradan bi insan ve idollerin halktan sevgililerinin başına gelenleri okuyordum gazetelerden sasaengler yüzünden biten ilişkiler dayak yiyen idoller ve sevgilileri hatta ölen bile vardı ölmek değilde ona bu kadar bağlanmışken ayrı olmak daha kötü olurdu

Pamuk Prenses Ve 7 cücelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin