Serie Moordenaar-Flikken Maastricht

19. Muurvast

Eva en Wolfs waren alweer een aantal weken bezig met de zaak. Ze hadden de camerabeelden van café het beertje bekeken en ook daar was dezelfde man te zien als bij Juul. Het was voor de rechercheurs opnieuw een bevestiging geweest dat de zaken met elkaar te maken hadden. Rondom de dader was het momenteel enorm steel, er waren een hoop vermissingen opgegeven maar geen enkel daarvan was dood gevonden, iedereen was weer veilig thuis gekomen. Eva en Wolfs gaven de media daarvoor de schuld en ook Mechels kon niet anders dan dat beamen. Maar het leverde de twee verder niks op wat betreft de zaak. Die zat namelijk muur vast. Door de lange tijd die er overheen was gegaan voordat de politie bij de verdwijningen betrokken was geraakt, waren bijna alle DNA sporen in de cafés weg. Aan de verklaringen van de vriendinnen die er toen bij waren hadden de twee ook niks, omdat het meer oppervlakkige informatie was. Wel waren ze iedereen nogmaals afgegaan in de hoop dat ze iets meer konden vertellen, maar ook dat had niks opgeleverd. En dus kwamen de twee geen stap verder in het onderzoek, waardoor de irritaties steeds verder opliepen.
Er was een nieuwe dag aangebroken en na een standaard ochtend ritueel waren eva en Wolfs weer vol goede moed naar het politiebureau vertrokken. De journaliste waren na enige tijd vertrokken en dus konden hun hun werk weer doen zonder ook maar uit te hoeve kijken met wat ze zeiden op straat.       Eva en Wolfs lopen de kantoortuin binnen, starten hun computer op. Wolfs haalt het drinken en eva duikt de dossiers alweer in, misschien had ze iets over het hoofd gezien. 'Nog wat over het hoofd gezien?' Kwam ook Wolfs weer terug. 'Nee, niet dat ik zo kan zien' ze overhandigde de dossiers aan Wolfs, met de gedachte dat hem misschien wat op zou vallen waar ze ook maar iets mee konden. Maar ook wolfs schud zijn hoofd nadat die het wel 20 keer heeft doorgelezen. Eva zucht en leunt naar achteren met haar handen op haar haar. 'We komen zo echt niet verder' concludeert eva, maar dat was Wolfs ook wel duidelijk geworden. Met zijn hoofd nog altijd gebogen over de dossiers zucht ook hij. 'Ik weet het, we zitten al weken vast' moet Wolfs eva er nog even herinneren aan het feit dat ze al een aantal weken zo zitten. 'Ja' kwam ook eva weer rechtop zitten. 'Van Dongen, Wolfs, mijn kantoor over 1 minuut' kwam Mechels de kantoortuin ook binnen gelopen. Beide staan ze op in de hoop dat Mechels met meer informatie komt.