Serie Moordenaar-Flikken Maastricht

18. Lies verbeek

Na ongeveer 10 minuten door de straten van Maastricht te hebben gereden stappen we uit. Kort kijken we om ons heen, de buurt ziet er rustig uit, hier en daar lopen wat mensen, maar voor de rest is er niks bijzonders te zien. 'Kom je eef?' Steekt Wolfs de straat over nadat er een auto langs is gereden. Nadat ik vlug naar links en rechts heb gekeken steekt ook Eva de straat over. 'Hier moeten we zijn, hé?' Staan de twee voor huis nummer 24. 'Ja' klinkt het kort nadat Eva het heeft gecontroleerd op het papiertje in haar zak. Kort duwt Wolfs op de bel, de deur wordt eigenlijk meteen open getrokken door een meisje, ze kijkt de twee voor de deur verbaasd aan. 'Goedendag, recherche Maastricht, Floris Wolfs dit is mijn collega Eva van dongen' houden de twee hun politie ID omhoog. 'Lies Verbeek, wat kan ik voor jullie doen?' Gaat de deur al wat verder open. 'Ben jij de vriendin van Lara versloten?' 'Ja, hebben jullie haar gevonden?' Klinkt het best verbaast. 'Zouden wij even binnen mogen komen?' Lijkt het de twee niet verstandig het slechte nieuws op deze manier te vertellen. 'Euh, dat komt eigenlijk niet echt uit' klinkt het twijfelend. 'Toch zouden wij graag even binnen willen komen' dringt Eva aan. 'Is goed' gaat ze na een korte pauze toch overstag. 'Sorry voor de rommel' lopen ze achter lies aan de woonruimte in, waar het een behoorlijke rommel is. 'Neemt u plaats' wijst ze naar de eettafel, Eva en Wolfs nemen plaats aan de tafel terwijl zij tegen over de rechercheurs gaat zitten. 'Hebben jullie Lara gevonden?' 'ja, maar ze is overleden' valt er een stilte. Lies kijkt Eva en wolfs verbijsterd aan. 'Weten jullie het zeker?' Eva knikt enkel, waarna lies begint te huilen, ze staat op en gaat op de bank zitten met haar handen voor haar ogen. Eva is haar achterna gelopen en neemt ook plaats op de bank. Ze legt haar hand op lies haar rug. 'Ik snap dat het moeilijk is maar kan je wat vragen beantwoorden?' Voegt ook wolfs zich bij de twee dames. Lies knikt. 'Wanneer heb je Lara voor het laatst gezien?' 'Toen we samen uit gingen' 'oké, en waar zijn jullie geweest?' 'We hebben meerdere cafeetjes bezocht maar zijn het laatste in cafe Het Beertje geweest.' 'Daar is ze ook verdwenen?' Lies knikt. 'Heb je haar met iemand zien praten?' Lies denkt na maar schud dan haar hoofd. 'Ze ging wat drankjes halen, want het was haar beurt. Na enige tijd begon ze wel anders te doen,maar dat viel op dat moment niet echt op. Toen ze naar het toilet moest is ze niet meer terug gekomen. Legt lies uit wat er voor het laatste gebeurd is. 'Oké, en hoe laat was dat?' 'Geen idee, heb niet op de tijd gelet. 'Ongeveer' '1:30e' .' Eva en Wolfs knikken, ze wisselen een blik, waaraan ze bij elkaar al zien dat ze voor nu genoeg weten. 'Nog een laatste vraag, waarom heb je niet meteen de politie geïnformeerd?' 'Ik dacht dat ze een jongen was tegen gekomen zoals wel vaker gebeurde, en dan kwam ze ook meestal pas na een dag 1 weer terug' 'oké, maar dit was een week' 'ja, ze was bij mij die avond vanwege een ruzie thuis, dus dacht ik dat ze alweer thuis was. Maar toen ik vanmiddag naar haar huis belde om te vragen of ze haar spullen wou komen ophalen bleek ze niet thuis te zijn.' Legt ze het hele verhaal uit. Oké, voor nu weten we genoeg, kunnen we nog iemand bellen voordat wij weg gaan?' Nee, bedankt.' Komt ze voor het eerst weer overeind zitten. Haar make-up is uitgelopen van het huilen en haar ogen zijn rood. 'Bedankt voor je tijd, sterkte' haalt eva haar hand van de rug van lies die daar al die tijd heeft gelegen. 'Graag gedaan' 'zou je wel bereikbaar kunnen blijven voor verdere vragen?' Lies knikt. De twee rechercheurs nemen afscheid van lies en wensen haar nogmaals sterkte. De deur valt achter hun dicht, ze steken de straat over richting de auto. Nadat ze beide ingestapt zijn start Wolfs de auto en zo verlaten ze de straat. Opweg naar het bureau, om daarna naar huis te gaan.