Chapter 9

1.1K 18 0
                                    


Pagkagising ko ay naabutan ko si Cage na nakaupo sa sala at kaharap ang laptop niya.

"What are you doing?" Nakakunot ang noo ni Cage habang nakatitig sa laptop niya, pabalik-balik ang tingin niya sa notebook na nasa harap niya.

"I'm writing my new book." Nagalak naman ako sa sinabi niya. He's writing another book!

"Really?! Can I read it?" Sabi ko habang nagalalakad papalapit sa kanya. Sinara niya agad ang laptop niya at tinago ang notebook sa drawer niya, kaya hindi ko na nakita ang sinusulat niya kahit isang letra lang.

Hinapit niya ako sa aking bewang. He's holding my waist tightly.

"Soon." I frowned, ngunit tumango parin ako.

"Why can't I read it?" Nagtataka na ako kung bakit ayaw niyang ipabasa ito sa akin. Are writers usually like this?

"You'll read it soon. Wag lang ngayon." I give up! Hindi ko na siya pipilitin tungkol sa bagay na ito.

"Okay. Luto na pala ang tanghalian natin." Napangiti siya. He gave me a quick kiss on my lips.

Habang kumakain kami ay biglang pumasok sa isip ko na gusto ko pa siyang makilala.

"Do you write using your laptop?" Umiling siya.

"No, I usually write on notebooks, then I'll revise and edit it bago ko ilipat sa laptop." Napatango ako sa sinabi niya. Akala ko ay diretso niya nang nilalagay sa laptop, kaya naman pala tinitignan niya ang notebook kanina. I know some writers that are more comfortable writing in their laptops.

"Why acting? I mean...you graduated in college with honorifics. So why?" Nginuya ko muna ang kinakain ko bago siya sinagot.

"Someone's stalking me." I teased him.

"I'm not stalking you, I'm just want to know more about you," he said defending his self. I snorted at pinigilan ang pag tawa.

"Sure, whatever you call it."

"Seriously. Why acting?" Napaisip rin ako noon kung bakit ko piniling maging actress, my parents is against it, but I still chose acting.

"I don't know either. I just like it, period," I said with finality.

"Why writing?" Balik na tanong ko sa kanya.

He smiled " Just like you, I don't know the reason too "

"Fair enough." While eating, napansin ko na unti-unti nang nag-o-open up so Cage sa akin. He's no longer the Cage the I first met, the snobbish Cage no longer exists.

"Do you want to go somewhere?" Cage ask out of nowhere. It'll be fun to go our with Cage but what if Hendrix sudeenly appear?

"I don't think that's a good idea." Cage let out a deep sigh. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko gamit ang mga kamay niya.

"You're too paranoid, Xienna."

"No, I'm not," tanggi ko. I'm too afraid to take the risk. I'm a coward...

"Trust me. I won't let you get hurt."

"That's not the problem. Okay lang kung masaktan ako, as long as its not you or anyone."

His expression softened. "I'm so lucky to have you," he kiss my forehead,
"Kahit ngayon lang. Lets forget about everything and have a good time" Kinagat ko ang labi ko at nag-isip.

"Fine," I said giving up. Hindi naman sigiro masamang lumalabas kasama si Cage.

"Great! I'll give an hour to prepare." Tumango ako. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at agad na naligo. Dalawang emosiyon ang aking nadarama sa ngayon. Kasiyahan at pangangamba, hindi ko alam kung saan sa dalawa ang mas nangingibabaw sa ngayon.

Bound and Determined (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon