Bound and Determined (COMPLETED)

Epilogue

Pagkatapos ng nangyari, gumawa ng paraan sila Mama upang walang lumabas na kahit anong balita tungkol sa nangyari. Thankfully, naging maayos nag kalagayan ni Cage, halos dalawang linggo rin siya sa ospital. Thankfully, Trace didn't go to jail because he has a mental issue, Cage didn't press charges.

Paulit-ulit na humihingi ng tawad si Trace sa akin, I didn't blame him for what happened. Sana ay hindi na muling bumalik si Hendrix. No matter what we do, Hendrix is not going to change.

After the incident, things started to go back to normal, Trace is having progress. Inumpisahan na namin ang pag-film sa movie.

Everything was great and fine, until Trace decided to leave us.

Hinatid naman ni Cage si Trace dito sa Airport, he already said his goodbye's to his parents. Ayaw niyang sumama sila dahil alam niyang pipigilan lang siya ng Mama niya at kukumbinsihin siyang wag nang tumuloy sa pag-alis. Alam kong gagawa ng paraan si Tita Rosheen para hindi mawalay ang anak niya sa kanya.

"Call me when you get there." Aalis si Trace, may nahanap kasing magaling na therapist ang mga magulang niya. And for the first time ay pumayag si Trace ng hindi  pinipilit. Alam kong ginagawa niya ito para sa amin at para sa kanya.

"I will," nakangiti niyang sabi. Nilipat niya ang tingin niya kay Cage.
"Take care of her." Seryoso siyang habang binabanggit ang mga katagang iyon. Cage just nodded at him.

Binalik ni Trace ang atensiyon niya sa akin at malungkot na ngumiti pero pinalitan niya ito agad ng isang malawak na ngiti.

"Don't miss me too much," pabiro niyang wika.

"Same for you. Take care, Trace." Dapat maiyak ako sa sitwasiyon na ito, ngunit wala akong nararamdaman kahit katiting na kalungkutan. I'm happy for Trace.

I hope he'll get better. And when that time comes, I wish he found the person that will love him.

"I'll call you occasionally," he nodded in response. Tumingin si Trace sa kanyang relo, hinawakan niya ang hawakan ng kanyang maleta.

"I need to go. See you soon, Xienna." Muli niya akong tinignan bago siya kumaway at nagsimula nang maglakad palayo.

Kumaway ako pabalik. Pinanuod kong mawala sa aking paningin si Trace. All these years, ngayon lang siya mawawalay sa akin.

"He's a special person for you, huh?" Tanong ni Cage sa akin nang makaalis na ng tuluyan si Trace.

"Trace is one of the person's that I treasure the most." 

"Am I on the list?" He said with humor in his tone. Napailing na lang ako habang nakangiti.

"Of course, Mr. Villaflor." Ngumisi siya.

"Glad to hear that." He took my hand and hold it tight.

"We should go, thirty minutes na lang at magsisimula na ang press conference mo para sa movie," sabi ni Cage habang nakatingin sa kanyang wrist watch. Muntik ko nang nakalimutan ang tungkol doon.

Napamura ako. "I almost forget about that. Lets go baka ma-traffic pa tayo."

"Xienna! You're late!" Pinanlakihan ako ng mata ni Angie. Nginitian ko lang siya at sinensyasan si Cage na nasa tabi ko ngayon. Napa-face palm si Angie at napailing.

"Your boyfriend is such a pain in the ass." Natawa si Cage sa sinabi ni Angie. Hindi na pinansin ni Angie si Cage.

Nagkahiwalay kami ni Cage dahil inayos pa ang make-up ko pati narin ang damit na susuotin ko.

Nagmamadali ang lahat dahil sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto ay naka-ayos na ako.

Pagkalabas ko ng dressing room ay sinalubong ako agad ni Cage. Manghang nakatingin siya sa akin.