Remember Me This Way •short Story•[Completed]

5

Halos pagsakluban ng langit at lupa si Kris sa nakita.Hindi nya maigalaw ang buong katawan nya na para bang na-istatwa.

Ang puso nya ay parang huminto dahilan para mahirapan syang huminga.Kasabay nung ay ang pag agos ng luha nito sa kanang pisngi.

Ang babaeng minahal nya...Pinakasalan,later on sinaktan...Ay nakaratay ngayon sa hospital bed at maraming nakakabit na aparatu saan mang bahagi ng katawan.

Nanghihina,bagsak ang timbang...kapansin pansin ang nakapulupot na mumunting tela sa ulo nya na para bang may tinatakpan.

Sa sobrang pagkabigla sa nakita ay bigla itong napa upo.Ayaw nyang paniwalaan ang nakikita.Para syang baliw na tinatampal ang sarili nya para lang magising.

Parang walang katapusang bumububos ang luha nya.Para ring wala na ng bukas to kung umiiyak...Hinihiling nyang sana ay isa lang itong bangungot at kailangan nya ring magising.

"Shit!Kris!wake up!!!its just a nightmare !!!WAKE UP BASTARD!"sabay umpog nito ng ulo sa pader.Paulit ulit nya itong ginawa hanggan sa may mumunti ng dugo ang umagos mula sa noo nya.

"K-kris...."

Napatingin si Kris sa nag mamay ari ng malamig na boses na iyon....Ang asawa nya,si April!Gising ito.

"K-kris...i-ikaw ba y-yan..."dagdag nito.Rinig dito na hirap na itong magsalita at hinahabol na rin nito ang paghinga.

Biglang natauhan si Kris at madaling tinungo ang kama ni April.Mas lalong nakakaawa ang hitsura nito sa malapitan kaya mas lalo syang nasaktan.

Hinawakan nya ang halos tuyot na kamay na nito.Nanginginig man ,mahigpit nya itong hinagkan."H-Hon,bat ba nandito ka sa bangungot ko?"Halos humagulhol na ito at napaluhod na lang sa panghihina."H-Hon,g-gisingin mo ako please....please...PLEASE!wake me up!"sigaw nito.

Pilit na iniangat ni April ang nanghihina nitong kamay at inilapat sa basang pisngi ng mahal nya."I-its,real...Hon.."

"No!!bangungot lang ito!!!hindi to totoo!!!"  

Sinabutan nya ang sarili pero wala parin...walang epekto!

Umiiyak itong napasalampak sa sahig at paulit ulit na sinuntok ito.

"K-kris...please,tumigil ka na...p-please..."umiiyak na wika ni April.

Nang makitang umiiyak si April ay nahimasmasan si Kris at lumapit sa asawa.Hinawakan nya ang pisngi nito."H-hon...ano to..anong ibig sabihin nito...please,tell me..mababaliw na ako.."

"I-isang t-taon ang n-nakakalip-pas....n-nalaman ko n-na...m-may b-breast c-canser..---"

"Shit!bakit hindi ko yon nalaman!!!"sigaw ni kris.

"K-kasi,p-pakiramdam ko ...m-may problema ka noon k-kaya...h-hindi ko n-nasabi..."

"A-ano bang pr-problema y-yon at hindi mo man lang siningit na sabihin?!"kabadong wika ni Kris..

Napabuntong hininga si April at umiwas ng tingin sa asawa."N-nung time n-na,nanlalamig ka s-sa akin.

Shit! yun yung panahon na naguguluhan sya sa nararamdaman between kay Nica at April!Shit!ang laking tanga nya!May sakit na ang asawa nya hindi pa nya napansin..

"G-ginawa ko yun,dahil mahal kita,Kris."

"Mahal mo ako?pero ginawa mong itago ang lahat sa akin?!"

"Mahal kita,totoo yun...Kaya lang ayaw kong masaktan ka....Ayaw kong ,habang buhay kang matali sa taong bilang na ang mga oras...."humihikbi itong humarap sa gwapong asawa at ngumiti."Kahit wala akong proweba na may iba ka,ramdam ko yon...Pero,sa halip na magalit ako...Natuwa ako para sayo,kasi may pagbabalingan ka ng ibang atensyon.Mas madali sa akin na isiping ,may ibang mahal ka kaysa maiwan kita ng nag iisa dito sa mundo,hindi ako matatahimik...Kaya habang maaga pa at kaya ko pang itago sayo ang lahat,pinilit kitang iwan ako..pinilit kitang sumama sa iba para mas madali para sayo ang maka move on ...Pag wala na ako..."

"Hon...wag mong sabihin yan...Hindi,hndi ka mawawala...Babawi pa ako sayo---"

"Babawi?a-anong ibigsabihin mo?"

Lahat nang nangyari buhat ng naghiwalay sila,ikinuwento nya.Lahat,kabilang ang kawalang kwentang pinaggagagawa ng pinili nyang babae...lahat iyong isiniwalat nya.Ang salitang PAGSISISI ay hindi sapat para ipahiwatig nito ang nararamdaman.

Ang pagsisising iyon ay nadagdagan ng Konsensya dahil sa kalagayan ngayon ni April...Ang tanga nya para igugol ang isang taon na yon para lang makasama ang walang kwentang babaeng iyon.Dapat ay sa mga panahon na yun ay sinamahan nyang makipaglaban ang asawa sa sakit nya..."Kung maibabalik ko lang ang panahon,pipiliin kong makasama kita...."mangiyak ngiyak nitong sabi.

"H-hon.Masakit mang tanggapin ,pero hindi natin maibabalik pa ang nakaraan."Iniangat ni April ang kamay para ilapat sa malambot na buhok ni Kris at sinuklay ito."Pero hindi man na tin maibabalik...Pwede nating alalahanin right?Pwede mong maibalik ang nakaraan sa pamamagitan ng pag-aalala dito.Basta't ito'y nasa puso mo,hindi ito mabubura."

Pilit na ngumiti si Kris para maibsan ang sakit,para maitago ang nagkukubling pait sa puso nito."N-no,Hon...Hindi ka kailan man mabubura,sa puso man o sa isip...dahil kasama ko,gagawa pa tayo ng bagong alaala...Masasayang alaala na alam kong magiging isa sa mga pinakamasasayang nakaraan na aalalahanin natin pagdating ng panahon...."

Hindi mapagsidlan ang saya ni April sa narinig.Ang lalaking ito sa harap nya ay ang una at huli nitong mamahalin,nakakasiguro sya doon.Pero,masakit ang katotohanan na may katapusan ang lahat...

"H-hon....a-alam mo ba,i have a good work in states!i have moneys!and I think,thats enough to start your treatment..."Pilit na ngumiti si Kris ,kahit na patuloy pa ring lumuluha."May kilala akong s-successful doctor sa america...magaling sya,matutulungan ka nya..."

Ang sakit.Napaka sakit para kay April ang makitang nagkakaganito si Kris.Mas kaya nyang tiisin ang sakit ng canser nya ngayon,pero hindi ang sakit na nararamdaman nya ngayon sa kadulo-duluhan ng puso nya ,hindi nya kayang maatim.Para syang tinutusok ng libo-libong karayom!

"Tapos,pag tu-tuluyan ka nang m-maka recover..."bahagyang nauutal si Kris na parang bata dala ng pag iyak nya.

Hinawakan nya gamit ang dalawang kamay nya ang mga palad ng nanghihinang asawa."Magpapakasal tayo uli....Tapos,habang buhay akong babawi sayo dahil sa ginawa kobg kagaguhan dati.Hindi ako magsasawang humingi ng tawad kahit pa pinatawad mo na ako.Magiging masaya,ibabalik na tin yung ka-sweetan natin.Remember?yung midnight routine natin?hay...miss na miss ko na yung mga gabi na nakaka ilang round tayo diba?"napatawa si Kris sa mga sinasabi .Totoo naman eh,miss na nya ang lahat lahat sa pagitan nilang dalawa.

"Tapos,as i said ,gagawa tayo ng mas masayang pamilya.Magpapakalaki ng mga anak.You know?maiingit ang lahat sa atin dahil gifted ang pamilya natin..."parang baliw itong tumatawa habang umiiyak.

Maging si April ay humahagulhol na rin."Hon,s-stop..."

"Stop?wala pa ako sa kalahati ng mga plano ko e----"

"T-tinaningan n-na a-ako."

Napalunok si Kris."T-ta....ta,taning?hahaha,what do you mean?"

"S-stage 4,breast c-canser...at wala na daw akong pag asang gimaling pa,sorry...But,Spend those great plans to the person who,c-can be your side f-----"

"But its that you!YOU will be in my side forever...and i asured it!"

"Cant you see  Kris?I cant.Bilang na ang mga araw ko....accept the fact..."Umiwas ng tingin si April ,ayaw nyang ipakita kay Kris na nasasaktan sya.Walang gustong mamatay,pero walang pwedeng pumigil sa tadhana.Tadhana na lahat ng bagay mawawala,lahat ng buhay....mamatay.

Ramdam ni April ang pagiyak ni Kris.Ayaw nyang iwan ang mahal nya.Pero wala na syang magagawa...

"K-know what,Kris...in-instead of being sad ...c-can I ,spend my limited time...w-with you?please?"