Bir Hukukçunun Doğuşu

Artık Hayallerim Kontrolü Ele Geçirdi

En nefret ettiğim ses şu alarm sesi . Bide üstüne annemin gelip kaldırmaları yok mu o kadar sinir bozucu bir durumdu ki .. 

Her sabah olduğu gibi bu sabah da uyanmama direnişimi kaybettim ve kalktım . Annemin yanağından bir kez öpüp " günaydın sultanım " dedim . Mutfakta bir şeyler hazırlıyordu ve ben o sırada giyindim . Tam annem hadi kahvaltıya dediği sıralarda kahvaltı yapmayıp direk çıkacağımı söyledim . Annem başta biraz şaşırdı ama dünkü konuşmadan sonra bir şeyler yapmak istediğimi anlamış ve bana sonuna kadar destek olmaya hazırdı . "Tamam dikkatli ol" dedi ve yolcu etti beni . Yolda yürürken kulaklığımı taktım ve yine başladım düşünmeye . İşi bilen birinden yardım almam gerekiyordu . Hem bana destek olacak hem de tecrübesiyle beni aydınlatacak birisi .. 

Okula geldiğimde ilk gördüğüm yüz bilin kimindi .. Uyuz matematikçi . Bu arada öyle matematikçiye laf attığıma bakmayın ne kadar ders çalışmasam da matematik bana eğlenceli gelen bir oyundu her zaman . Üst kata çıktım ve Zeynep merdivende beni bekliyordu . Zeynep kız arkadaşım benim . 4-5 aydır birlikteyiz . Yanına gittim ve gördüğü gibi bi gariplik olduğunu anladı . Ama ben yok bir şey deyip geçiştirdim . Tam o sırada nöbetçi hocalar öğrencileri içeri soktuğu için Zeynep'le vedalaşıp sınıfıma geçtim . Girdiğim gibi sırama geçtim ve taktım kulaklığımı . O sırada fizik hocamız geldi ve masasına oturdu . Rıza hoca .. Çok severim onu . Yoklama almasını bekledim . Yoklama bittiğinde şöyle bi bana doğru baktı ve gözleriyle gel dedi resmen ..

Sıradan kalkıp gittim . İçimdekileri o kadar dökmek istiyordum ki . Çünkü okulda bana yardım edecek birisi varsa oda Rıza hocadır . Ama sanki herkes beni bekliyor gibi üşüştü hocanın başına . Öyle saçma sapan muhabbetleri dersin sonuna kadar dinledim . Sonunda zil çaldı ve hocaya " hocam yardımınıza ihtiyacım var " dedim . Anlamıştı zaten yüzümden . Zaten o halde anlamaması imkansız .. Çekti beni boş bi sınıfa " söyle aslanım " dedi . Ve o an başladım içimdekileri dökmeye . Her söylediğim kelimede biraz daha rahatlıyor biraz daha kendime geliyordum . Her şeyi bir bir anlattım . Hocanın gözlerinin içine o kadar odaklandım ki resmen nefes almadan anlattım her şeyi . En son " öyle işte hocam ne yapıcam ne edicem hiç bir şey bilmiyorum ..." dedim . Bi süre yüzüme baktı yine . Bir cevap bekliyodum . Sanki o an boğulmak üzere olan biriydim ve Rıza Hoca da benim için oksijendi .. Bekledim .. Bekledim .. Bekledim .. Ama çıt çıkmıyordu . Yavaş yavaş içimde son kalan umutlardan biri de gitmek üzereydi . Yine yenilmiştim . Tam kafamı öne eğdim ve bir şeyler söylemeye çalıştığım anda omzumda Rıza Hoca ' nın elini hissettim . Kafamı kaldırdım ve o an gözlerine baktığımda gözlerinin içinin güldüğünü fark ettim . Ve ağzından çıkan tek cümle şuydu : " Avukat bir tanıdığım olacak ." 

O cümle bana o kadar anlamlı gelmişti ki o an . Ne diyeceğimi ne cevap vereceğimi yemin ederim o an düşünemedim . Sadece ağzımdan " teşekkürler hocam , çok teşekkürler " cümlesi çıktı . Artık bana yol gösterebilecek birisi vardı . Bu bi öğrenci için çok önemli bir şeydir . Ailem zaten yanımdaydı bir de en sevdiğim hocam arkamda durunca başaramayacağım bir şey yoktu benim . Kendime güvenim artık tamdı . Resmen yepyeni bir sayfa başlıyordu hayatımda . Ama bu sefer bir fark vardı öncekilerden .. Bu sefer ben beni değil , hayallerim beni kontrol ediyodu ve bu benim çok hoşuma gidiyordu ..