Bir Kızın Güvensizliği

4.Bölüm

Bütün test kitaplarımı masamın üzerine yaydım. Hepsinden de çözeceğimi pek sanmıyorum ama olsun onları gördükçe çalışasım geliyor. Bir de benim bir özelliğim var ders çalışırken müzik dinleyerek çalışmayı severim. Öyle daha iyi anlıyorum alışkanlık oldu. Farkında olmadan kendimi derse kaptırmışım. Kapının açılmasını bile duymamışım o derece yani. Abim kapıyı açmış bir de beni korkuttu ya. ''Abi ne yapıyorsun yaa korkuttun beni.'' abim pis sırıtışlarıyla ''Amacımda oydu zaten.'' ''O zaman tebrik ederim abiciğim amacına ulaştın.'' ''Neyse onu bunu boşver de çok çalışmadın mı? Kafan karışacak hadi yat uyu.'' ''Haklısın da abi çok korkuyorum. Ya barajı geçemezsem.'' ''Korkma benim tatlı cadım sen her şeyin üstesinden gelirsin.'' ''Canım abim iyi ki varsın çok rahatladım.'' ''Canım benim sende iyi ki varsın. Hadi şimdi yatta dinlen sonra yarın sınavda uyuya kalırsın.'' ''Tamam. İyi geceler.'' ''İyi geceler birtanem.'' abim odadan çıktıktan sonra bende yattım. Rüyamda matematik soruları çözüyordum. Sınava geç kalma korkusuyla alarm kurmuştum. Alarm çalınca hemen yataktan fırlayıp üstüme rahat bir şeyler giydim. Koşarak dışarı çıktım ve arabama bindim. Sınava gireceğim okulun nerede olduğunu bilmiyordum. Navigasyon sayesinde okulu buldum. Etrafta kimsecikler yoktu. Bende bir banka oturdum öylece telefonla uğraşıyordum. Yanıma biri oturdu. Tahmin edin kim? Yanıma oturan kişi Tuğruldu. Meğerse aynı okulda girecekmişiz. ''Merhaba Arya senin bu kulda gireceğini bilmiyordum.'' ''Merhaba Tuğrul bende bilmiyordum senin burada gireceğini. Hangi sınıf?''    ''11-E senin?'' ''Yok artık tesadüfe bak benimde 11-E.''Tuğrul'un yüzünde bir gülümseme oldu. Herhalde aynı sınıfta olduğumuza sevindi. Ama ben sevinmedim. Çünkü bu erkeklerin ne olacağı belli olmuyor. Bir bakarsın iyi bir bakarsın kötü. Güvenemiyorum ben bunlara ya. Tabi ki de bunları içimden söyledim. Bu arada biz konuşurken çoğu öğrenci gelmiş bile. Okulun kapısındaki güvenlikler bizim sıraya girmemizi söylediler. Üstlerimizi kontrol edecekler. Sonunda o uzun kuyruk bitti de sınıflarımıza gittik. Ben sırama oturdum. Tuğrul da benim arkamda oturuyordu. Sınav kitapçıkları dağıtıldı. Herkes heyecanlı gözlerle birbirlerine bakıyordu. Sınav süresi başlamıştı. Hangi dersten başlayacağımı bilemedim. Arkamda Tuğrul tıkır tıkır çözüyordu. Ben çok heyecanlandım. Heyecandan her şeyi unuttum ama yapmak zorundaydım. Kendimi vererek çözmeye başladığım anda bağırma sesi geldi. Oda neydi bir kız heyecandan bayılmış. Bütün hocalar o kızın başında toplanmıştı. Ben de çok etkilenmiştim. O anda ne yapacağımı bilemedim ve arkama dönüp Tuğrul'a baktım. Çocuk halen daha soruları çözüyordu. Onu da görünce psikolojim iyice bozulmuştu. Saate baktım. Son 1 saat.  Artık 1 saatte ne yapabildiysem yapmaya çalıştım.  Matematikte çok zorlanmıştım. Bayılan kız da kendisine gelip sınavına devam etti. Ve son yarım saat kala kitapçığı kapatıp kafamı sıraya koydum. Artık elimden başka bir şey gelmiyordu. Ben yapacağımı yaptığımı düşünüyorum. Hocaların kalemleri bırakın süreniz bitti demesiyle kafamı sıradan kaldırdım. Kitapçıkları verip kendimi dışarı attım. Derin bir nefes alırken yanıma Tuğrul geldi. ''Nasıl geçti.'' Moralimin bozuk olduğunu görünce eliyle sırtımı sıvazladı. ''Sonra konuşsak şuan iyi değilim de.'' ''Tabi sen nasıl istersen.'' dediğinde gülümseyerek okulun dışına çıktım. Abim arabayla beni almaya gelmişti. Arabaya bindiğimde ilk kurduğum cümle şu oldu. ''Abi senden bir şey isteyeceğim. Lütfen sınav hakkında konuşmayalım olur mu?'' dedim ağlamaklı bir sesle. Abim zaten sınavımın kötü geçtiğini anlamış olmalıydı bu cümleden sonra. ''Olur tabi yeter ki sen iste. Seni bir yerlere götüreyim mi? Kafa dağıtmış olursun.'' ''Harika olur. Nereye gideceğiz?'' ''Sürpriz olsun.'' ''Peki.'' Kafamı cama doğru çevirip dışarıyı seyrettim. Düşünüyordum. Acaba barajı geçebilecek miydim? Onları düşünürken uyuyakalmışım.